Sunday, 27 February 2011
အတိတ္ ၏ အရိပ္ ( ၁ )
အတိတ္ ၏ အရိပ္ ( ၁ )
အရိပ္က ကိုယ့္ေနာက္ က တေကာက္ေကာက္လုိက္ေန သလုိ အတိတ္ ဆိုတာလဲေနာက္ မွာ အျမဲ ရွိေနတယ္ ၊ ဒါေႀကာင့္ အတိတ္ကို ေမ႔ထားလုိ႔ မျဖစ္ဘူး
ကုိယ့္ အတြက္ ကေတာ့ အတိတ္ဟာ ကိုယ့္ဘ၀ ရဲ႔မွတ္တမ္းေတြဘဲ ဒါေတြကိုျပန္ႀကည့္ျပီး ျပဳျပင္ စရာရွိရွင္ ျပဳျပင္ ရတယ္ ျပန္လည္ဆန္းသစ္စရာရွိရင္လဲျပန္လည္ဆန္းသစ္ရတာေပါ့
တကယ္ေတာ့ အသစ္ အသစ္ေတြ ဆိုတာ အတိတ္ေတြကို ျပန္လည္ ဆန္းသစ္ထားတာပါလုိ႔
ဆိုခ်င္တယ္
ဒီမွာႀကည့္ေလ
မေအးမိ ရဲ႔ သဲေသာင္ယံ တဲ႔ ဟုိးလြန္ခဲ့တဲ့ အနွစ္ 60 ေက်ာ္ေလာက္ကေပါ့
သဲေငြေသာင္က်ြန္းထြန္းတဲ့ျမစ္ျပင္၀ယ္ -- ေရနဒီျမသားေရာင္ေရးျခယ္ -- စိမ္းလဲ့ႀကည္
စြာ စီးဆင္းရွာတယ္ -- ပ်ိဳခ်စ္သူကို တမ္းတမိပါတယ္ --
သဲေငြေသာင္က်ြန္းထြန္းတဲ့ျမစ္ျပင္၀ယ္ -- ေရနဒီျမသားေရာင္ေရးျခယ္ -- စိမ္းလဲ့ႀကည္
စြာ စီးဆင္းရွာတယ္ -- ပ်ိဳခ်စ္သူကို တမ္းတလုိ႔သာ မယ္လြမ္းတယ္ --
ေဟာ ေနာက္ေတာ့
ျပည္လွေဖ + ေမရွင္ တို႔ ကေရွးကုသိုလ္ တဲ့ ေနာက္ 40 ေလာက္မွ ျပန္လည္စမ္းသစ္ လုိက္တယ္
ဖူးစာကံေရးေပးလုိ႔ ေတြ႔ျပန္တယ္ -- ဘယ္ဘယ္ခါမေမ့နို္င္ဘူး ကြယ္ - ဘုရားစူးႀကိမ္
မယ္ က်မ္းစူး ႀကိမ္မယ္ -- ခ်ိန္ဆကာပင္ေတြးလုိ႔ အေရးယူပါေတာ့မယ္ --
အခု 20 ရာစုနွစ္ ေနာက္ပိုင္းမွာေတာ့ ဒီသီခ်င္းကို ျပန္လည္ဆန္းသစ္ႀကတာေတြ အမ်ားႀကိီး ျဖစ္
လာတယ္
အဲဒီထဲက တပုဒ္ကို တင္ျပလုိက္ပါတယ္
ဒါေတြဟာ အတိတ္ က အရိပ္ေတြ ဘဲ ေပါ့
ေမာင္ သု ည
အတိတ္ ၏ အရိပ္ ( ၂ )
အရိပ္က ကိုယ့္ေနာက္ က တေကာက္ေကာက္လုိက္ေန သလုိ အတိတ္ ဆိုတာလဲေနာက္ မွာ အျမဲ ရွိေနတယ္ ၊ ဒါေႀကာင့္ အတိတ္ကို ေမ႔ထားလုိ႔ မျဖစ္ဘူး
ကုိယ့္ အတြက္ ကေတာ့ အတိတ္ဟာ ကိုယ့္ဘ၀ ရဲ႔မွတ္တမ္းေတြဘဲ ဒါေတြကိုျပန္ႀကည့္ျပီး ျပဳျပင္ စရာရွိရွင္ ျပဳျပင္ ရတယ္ ျပန္လည္ဆန္းသစ္စရာရွိရင္လဲျပန္လည္ဆန္းသစ္ရတာေပါ့
တကယ္ေတာ့ အသစ္ အသစ္ေတြ ဆိုတာ အတိတ္ေတြကို ျပန္လည္ ဆန္းသစ္ထားတာပါလုိ႔
ဆိုခ်င္တယ္
ဟုိးလြန္ခဲ့တဲ့ အနွစ္ 60 ေလာက္ က ေဒၚႀကည့္ေအာင္ရဲ႔ ရာသီေတာ္ဦး သီခ်င္းေလးကို
နားေထာင္ႀကည့္ရေအာင္ -နန္းေတာ္ေရွ႔ဆရာတင္ ေရးစပ္ ခဲ့တာပါ
ရာသီေတာ္ဦး - ေဒၚႀကည္ေအာင္
တိမ္ျပာမိလႅာရီ - - တေပါင္းလမီ - ေလညွင္းေသြးလုိ႔ ေမွြးေတာ့သည္ - အင္ႀကင္းသရဖီ -
ပြင့္လန္းကာ စြဲလန္းပန္းရနံ႔ခ်ီ -
( ျမိဳင္မဟီ ရြက္သစ္ေလာင္းလုိ႔ - ရြက္ေဟာင္းေႀကြျပီ - ပ်ိဳ႔ငယ္ေပါင္းနဲ႔ ဆုေဆာင္းပါသည္ -
ဖူးစာေတာ္ေရးလုိ႔စီ - ေျပာလုိက္ပါ့ ေသာ္တာေငြစႏၵီ - မွာလုိက္ပါရစီ - ေနြဦးေျပာင္းလုိ႔ေအာင့္ေမ့
သည္ - ပ်ိဳ႔ခ်စ္သူဆီ - ေန႔တို္င္းပင္စဲြလန္း လြမ္းမိသည္ )
အာကာယံထဲမွာ ၀ဲကာပ်ံ၀ဲႀကသည္ - ေက်းဖုိမစီ - မုိးတိမ္ဦးမွာ ေပ်ာ္ျမဴးကာဖူးစာဖက္သည္
- တမ္းတကာရည္မွန္းလုိ႔လြမ္းသည္ - တူနွစ္ကို္ယ္ႀကင္မည္ - တေပါင္းလဆန္းမီ
( ျမိဳင္မဟီ ရြက္သစ္ေလာင္းလုိ႔ - ရြက္ေဟာင္းေႀကြျပီ - ပ်ိဳ႔ငယ္ေပါင္းနဲ႔ ဆုေဆာင္းပါသည္ -
ဖူးစာေတာ္ေရးလုိ႔စီ - ေျပာလုိက္ပါ့ ေသာ္တာေငြစႏၵီ - မွာလုိက္ပါရစီ - ေနြဦးေျပာင္းလုိ႔ေအာင့္ေမ့
သည္ - ပ်ိဳ႔ခ်စ္သူဆီ - ေန႔တို္င္းပင္စဲြလန္း လြမ္းမိသည္ )
ခိ်န္ခါမီွတေပါင္းမည္ - မိန္ရာသီေျပာင္းျပီ - ခ်ိန္ခါမွီေပါင္းမည္ - မေပၚတာႀကာျပီ - စင္ေရာ္
သူ၀ဲ -နြဲျပန္သည္ - ေသာင္ယံကမ္းျမင့္နဒီ - ေမာင္မယ္ႀကည္နဴးျမဴေပ်ာ္သည္ -ထူးတဲ့လရာသီ -
ရာသီေတာ္ပဲြံသဲေစတီ - စဥ္လာေရွးထုံးညီ - ႀကည္လင္ရွြင္လမ္းပန္းေ၀ရီ - ေဘးမသန္းေအးခ်မ္း
သည္ -
အာကာယံထဲမွာ ၀ဲကာပ်ံ၀ဲႀကသည္ - ေက်းဖုိမစီ - မုိးတိမ္ဦးမွာ ေပ်ာ္ျမဴးကာဖူးစာဖက္သည္
တမ္းတကာရည္မွန္းလုိ႔လြမ္းသည္ - တူနွစ္ကို္ယ္ႀကင္မည္ - တေပါင္းလဆန္းမီ
( ျမိဳင္မဟီ ရြက္သစ္ေလာင္းလုိ႔ - ရြက္ေဟာင္းေႀကြျပီ - ပ်ိဳ႔ငယ္ေပါင္းနဲ႔ ဆုေဆာင္းပါသည္ -
ဖူးစာေတာ္ေရးလုိ႔စီ - ေျပာလုိက္ပါ့ ေသာ္တာေငြစႏၵီ - မွာလုိက္ပါရစီ - ေနြဦးေျပာင္းလုိ႔ေအာင့္ေမ့
သည္ - ပ်ိဳ႔ခ်စ္သူဆီ - ေန႔တို္င္းပင္စဲြလန္း လြမ္းမိသည္ )
အဲဒီသီခ်င္း အလုိက္ကို ယူျပီး ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းက သူေဆးရုံတက္ေနတုန္း သူကိုသဒၵါႀကည္ျဖဴ
စြာ နဲ႔ ျပဳစုေပးေနတဲ့ သူနာျပဳဆရာမ ေဓၚခင္ႀကည္ ကို ရည္စူျပီး ဒီသီခ်ီေလးဆိုခဲ့တယ္
စန္းေသာ္တာ တဲ့ သီဆိုသူ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း
ေငြေသာ္တာ ေ၇ာင္ျခည္ ++ ထိန္လင္း လို ့ႀကည္ ++ ဘုံႀကိဳးျပတ္တဲ့မုိးနတ္ပန္းခ်ီ ++
သဒၵါက ပို္သည္ ++ ဆ၇ာမကိုဘဲ အသဲစဲြခ်စ္ေတာ့သည္ ) ၂
ထိန္ႀကည္ လေ၇ာင္သန္းေတာ့အလြမ္းပိုပါသည္ ++ ခ်စ္သူရွိ၇င္ဖြင္ေျပာပါလားလုိ ့အတည္
ရုိးရုိးနဲ ့မွန္တာကိုေျပာမည္ ++ တကယ္စိတ္ကအတည္ ++ ဘယ္မိန္းမမွမခ်စ္ခဲ့သည္ ++ သဒၵါက
ပိုသည့္ ++ ဆ၇ာမကိုဘဲ အသဲစဲြေအာင္ခ်စ္မိသည္ ၊
ေဟာ ဘုုိဘုိဟန္တုိ႔ေခာတ္ေရာက္ေတာ့ ( ဆရာမ ) ဆိုျပီး ေက်ာင္းဆရာ မကို ရည္ရြယ္တဲ့
သီခ်င္းေလးတပုဒ္ ျပန္လည္ဆန္သစ္လိုက္ႀကျပန္တယ္
ဆရာမ - ဘုိဘုိဟန္
ဒါေတြဟာ အတိတ္ရဲ႔ အရိပ္ေတြဘဲေပါ့
ေမာင္သုည
Monday, 14 February 2011
ယာဂုထမနဲ တပုိ႕တဲြ
ယာဂုထမနဲ တပုိ႕တဲြ
တပို႔တြဲလ
သာစြေလ
ေနလည္းခ်မ္းျမ၊ လလည္းႏွင့္ရီ
ပီပီမထြန္း၊ ေတာင္ထက္ဝန္းလည္း
ဆူးပန္းလဲေပါက္၊
ဝင္းဝင္းေတာက္လ်က္
ကမ္းေလွ်ာက္ေရးေရး၊ သဲျဖဴေဖြးႏွင့္
ငွက္ေက်းပ်ံၾကြ၊ ေကာင္းကင္လဝယ္
မာဃယွဥ္မွီ႕၊ ကံုရာသီဟု
အညီေခၚၿမဲ၊ တပို႔တြဲမူ
မဖြဲ႕မိုးေလ။
ဦးေအာင္ႀကီး
ထမနဲပြဲေတာ္မွ
တပို႔တြဲ၊ ကြ်ဲပင္လွ်င္ ခ်ိဳဖ်ား ေအးသတတ္။
ဤသို႔ စာဆိုရွိသည္။ ေဆာင္းေႏွာင္းျဖစ္၍ အစြမ္းကုန္ ေဆာင္းလက္စြမ္း ျပေလေရာ့သလား မသိ။ ခိုက္ခိုက္တုန္ေအာင္ ေအးလွ၏။ ျမတ္စြာဘုရား သခင္ပင္လွ်င္ ေျခဖ်ား လက္ဖ်ား မီးကင္ေတာ္ မူရသည္ဟု ဆိုၾက၏။ ဟုတ္ေပမည္၊ အလြန္ ေအးျမ လွေပသည္။
ႏွင္းေဝေဝတြင္ ထမနဲပြဲသည္ ေပ်ာ္ဖြယ္ ေကာင္းလွ၏။ ဒယ္ႀကီးမ်ားျဖင့္ ဆီႏိုင္ႏိုင္၊ ႏွမ္းႏိုင္ႏိုင္၊ အုန္းဆံႏိုင္ႏိုင္ ထမနဲ ထိုးၾက၏။ ေကာက္ညႇင္းဆန္တို႔ကလည္း ေစးလွသႏွင့္။ ေက်းလက္ ႐ြာသားတို႔ စုေပါင္း ညီညာေသာ သေဘာကို သ႐ုပ္ေဆာင္၏။
ထမနဲကို ႏွင္းေငြ႕ ေဝခ်ိန္တြင္ပင္ ဘုရားအား လွဴ၏။ ႐ြာဦးေက်ာင္းသို႔ ေရာက္ေအာင္ ပို႔၏။ တအိမ္ တက္ဆင္း ထမနဲ ေဝငွ ကမ္းလွမ္း၏။ တပို႔တြဲလ နံနက္ေစာေစာတြင္ ေစတနာ ေမႊးႀကိဳင္လ်က္ ရွိသည္ကို ခံစားႏိုင္ေလာက္ေပ၏။ အမ်ားႏွင့္ ဝိုင္းၾက ဝန္းၾကေသာ သေဘာသည္ ျမန္မာ့သေဘာ ျဖစ္ေပသည္။
ထမဲကို အဘိုးအို အဘြားအိုမ်ားပင္လွ်င္ တျမံဳ႕ျမံဳ႕ စားႏိုင္၏။ ငါတို႔ ႏုိင္ငံ၏ ေစတနာ ဂုဏ္သိကၡာကို ထမနဲ စားရင္း ဆင္ျခင္ႏိုင္၏။ ထမနဲသည္ တရားမေဟာ။ သုိ႔ေသာ္ ညီၫြတ္မႈ၊ ခ်စ္ၾကည္မႈတို႔၏ လက္ေတြ႕ ေကာင္းက်ိဳးကို ျပသေနဘိ သကဲ့သို႔ ရွိ၏။ အာဂ ထမနဲေပ။
တပို႕တဲြလသည္ ေဆာင္းရာသီျဖစ္၍ ညဥ္႕အခ်ိန္အခါတြင္ အလြန္ေအးျမေသာလ ျဖစ္သည္။ ႏွာရည္ရိုရြဲ တပို႕တြဲ ဟုေခၚဆိုၾကသည္။ တပို႕တဲြလကို ျမန္မာမႈအရ ကံုရာသီဟု ေခၚ၍ ထုိလတြင္ စန္းျပည္႕နကၡတ္မွာ မာဃနကၡတ္ျဖစ္သည္။ ယွဥ္ေသာတာရာမွာ ခ်ိန္တာရာျဖစ္၍ ရာသီရုပ္မွာ ေရထမ္းသမား ရုပ္ျဖစ္သည္။ ရာသီပန္းကား ေပါက္ပန္း၊လဲပန္း ျဖစ္သည္။ ရာသီပဲြေတာ္ကား မီးပံုးအလႈပဲြ ထမနဲပြဲ ျဖစ္သည္။
ဦးဖိုးလတ္၏ ျမန္မာလ အမည္မ်ားက်မ္းတြင္ တပို႕တြဲလ၏ တပုဒ္သည္ တန္းပုဒ္ပ်က္ ထန္းအဓိပၸယ္ရသည္။ တပို႕၏ အဓိပၸယ္သည္ ထန္းဖူးတံ၊ထန္းခိုင္တံ ျဖစ္သည္ဟု ေကာက္ယူသင္႕သည္။
သို႕အတြက္ တပို႕တြဲလ၏ အဓိပၸါယ္သည္ ထန္းဖူး၊ထန္းခိုင္တံတို႕ကို ေအာက္သို႕ ကိုင္းညြတ္ဆြဲဆိုင္းျခင္း၊တြဲက်ျခင္း ျဖစ္ေအာင္ျပဳေသာလ၊ ထန္းရည္ နင္းေသာလ ျဖစ္သည္ဟု အက်ယ္တ၀င္႕ ရွင္းလင္းေရးသားထားပါသည္။
တပို႕တဲြလတြင္ စည္ကားစြားက်င္းပခဲ႕ေသာ ရာသီပြဲေတာ္မွာ မိးဖုန္းပြဲ ၊ မီးကုသိုလ္ျပဳေသာပြဲ ျဖစ္သည္။ "တပို႕တဲြ ကြၽဲခ်ိဳဖ်ားဆတ္ဆတ္ခါ" ဆိုသည္ႏွင္႕အညီအလြန္ေအးျမေသာ လရာသီ အခ်ိန္ျဖစ္ သျဖင္႕ ေရွးေခတ္ ျမန္မာၾကီး မ်ားသည္ ျမတ္ဗုဒၵအား ရည္စူး၍ မီးဖုန္းကုသိုလ္ အလႈဴကို ကုသိုလ္ တစ္မ်ိဳးရေစရန္ တီထြင္ခဲ႕သည္ဟု ဆုိရပါမည္။
ယခုအခါ တပို႕တဲြလတြင္ က်င္းပေသာ ရာသီပြဲေတာ္မွာ ထမင္းနဲပြဲ ျဖစ္သည္။ ေကာက္ညွင္းဆန္၊ ေျမပဲ၊ႏွမ္း စသည္ သီးႏွံသစ္မ်ားေပၚခ်ိန္တြင္ ထမင္းႏွဲထိုးကာ လႈဴဒါန္းေသာေၾကာင္႕ ျမန္မာတို႕၏ ေကာက္သစ္ပြဲေတာ္ဟု ဆိုရေပမည္။ ကုန္းေဘာင္ေခတ္ ေႏွာင္းပိုင္းတြင္ ထင္ရွားေက်ာ္ၾကားခဲ့ေသာ စာဆိုေတာ္ ဦးပုညက "ေလွခအလွဴခံ ေမတၱာစာ" ေရးသားခဲ့ရတြင္…..
"ယာဂုထမနဲ၊ အိုးၾကီးကဲြခါမွ၊ စြန္႕ၾကဲသည့္ ဒါနလည္း နိပၹလ မဆိုသာ၊ ေစတနာေဇာသန္၍၊ သမုဌာန္လြန္ကဲ ၍၊ အိုးကဲြမွ စြန္႕လွဴသည့္၊ ထုိသူတို႕ကုသိုလ္လည္း မဂ္ဖိုလ္ဧကန္ရေပမည္"
ယာဂုထမနဲဆိုေသာေ၀ါဟာရအရ ေရွးေခတ္အခါယာဂုဆိုသည္မွာလည္း ထမနဲပင္ျဖစ္သည္ဟု ယူဆ ဖြယ္ျဖစ္သည္။ သို႕မဟုတ္ ဆန္ကိုက်ိဳခ်က္ေသာ ယာဂုႏွင့္ ေကာက္ညွင္းကိုထိုးေသာ ထမနဲမ်ားကို အတူတကြ လွဴဒါန္းျခင္းျဖစ္ပါသည္။
ကုန္းေဘာင္ေခတ္ေႏွာင္း သီေပါမင္း လက္ထက္တြင္ တပို႕တဲြလ၌ မီးပံုပြဲ(မီးဖုန္းပြဲ)ႏွင္႕ အတူ ယာဂုပြဲကိုပါ က်င္းပျခင္းကို ကုန္းေဘာင္ေခတ္ မဟာရာဇ၀င္ေတာ္ၾကီးတြင္ ေရးသားမွတ္တမ္းတင္ ခဲ႕သည္။
မီးဖုန္းအလႈဴပဲြကို၊ ယာဂုအလႈဳပြဲမ်ားသည္ အလႈဴေရစက္ လက္ႏွင္႕မကြာ ျမန္မာတို႕၏ ေစတနာကို ေဖာ္ျပေနသည္႕ သေကၤတမ်ားျဖစ္သည္။ အစဥ္အလာ ယဥ္ေက်းမႈမ်ား မပေပ်ာက္ေစရန္ႏွင့္ ေကာင္းမႈကု သိုလ္မရရွိေစရန္ အတြက္ မီးဖုန္းပဲြ၊ ယာဂုထမနဲအလွဴပဲြမ်ားကို တပို႕တဲြလတြင္ ႏွစ္စဥ္ က်င္းပျခင္းျဖစ္ ပါသည္။
"တပို႕တဲြေပမို႕"
"ခ်မ္းေပြေပြ ႏွင္းေ၀ေ၀က်ပံုက ဖ်န္းေျပေျပ၊ညင္းေလာက ၾကြပါဘိ၊ခင္းေဗြမွာတဲ႕ ၊လြမ္းေအာင္ဖန္။ တပို႕တဲြေပမို႕ ၊ယွဥ္ႏြဲကာ စႏၵာႏွင္႕မွန္မကြာ ၾကယ္မာဃတို႕မွာ၊၀င္းပေရာက္လွ်ံ။ ေဟမာျမိဳင္ ဆင္႕ေမာက္ကဲပံုက၊ေ၀ျဖာလႈိုင္ ပြင္႕ေပါက္ႏွင္႕ လဲရယ္တို႕၊ တင္႕ေလွ်ာက္တြဲပါလို႕ ပင္ထက္္ယံ (ေၾသာ္) ရြင္လ်က္စံပါလို႕ ၀င္႕ကာပဲ။ ေျပာင္းၾကြယိုင္ေ၀၊ ေယာက္မကိုင္ေမႊလို႕ ၊ထုိင္မေန ရိုးရာပြဲမို႕၊ပိုင္ပိုင္ေလ ၊ ကိုးစရာအျမဲ သာပ (အိုကြယ္) ထိုးၾကထမန။ဲ "
( ဆရာ သတိုးေသာင္း)
ေမာင္သုံညျမန္မာ့ရာသီပဲြေတာ္မ်ား (သာရေ၀ါ- စိုးၾကည္)
ပန္းကဗ်ာ
ဘေလာက္မွ ကူးယူေဖၚျပထားပါသည္