သႀကၤန္မွာလာတဲ့ဧည့္သည္

oBuFefrSmvmwJh{nfhonf  ( okdYr[kwf )cdk0ifem;wJhcspf{nhfonf

tydkif; ( 5 )

armifokn 

အပိုင္း(၅ )

အခန္း( ၁၅ )
ကိုမိုးေ၀နွင့္ မသႀကၤန္တို႔နွစ္ေယာက္ေရွြတိဂုံဘုရားအေရွ ႔ဘက္မုခ္တြင္လမ္း
ေလ်ာက္ေနႀကသည္ ၊
ဗဟန္းဘက္မုခ္လမ္းတေလ်ာက္တြင္လမ္းေဘးဆို္င္မ်ားကိုတစ္ဆို္င္ျပီးတစ္ဆို္င္
ေလ်ာက္ႀကည့္ေနသည္၊တစ္ေနရာတြင္အေဟာင္းပစၥည္းမ်ားေရာင္းေနသည္ကို
ေတြ႔၍ကိုမိုးေ၀ကစိတ္၀င္စားစြာႀကည့္ေနသည္ဆို္င္တြင္စႏၵယားငယ္ငယ္ေလး
တစ္လုံးေတြ႔၍ကိုမိုးေ၀ကေစ်းေမးျပီး၀ယ္လုိ္က္သည္၊
မသႀကၤန္ ” ဟယ္-လွလုိက္တာခ်စ္စရာေလးေနာ္ ”
ကိုမိုးေ၀ ” မသႀကၤန္အတြက္ေလ ”
မသႀကၤန္ ” ဟင္မသႀကၤန္အတြက္-ဟယ္၀မ္းသာလုိက္တာ ”
မုိးကလိုခ်င္ေနတာကိုမိုးေ၀ကိုယ္စားေလ ”
ကိုမုိးေ၀ ” မသႀကၤန္အခ်ိန္နဲနဲေစာေသးတယ္ဘုရားေပၚတက္ရေအာင္ေနာ္
သႀကန္တြင္းဆုိေတာ့ဘုရားလဲေရသပ္ပါယ္ရတာေပါ့ ”
မသႀကၤန္ ” ေကာင္းတာေပါ့ကိုမိုးေ၀ ”
ကိုမိုးေ၀နွင့္မသႀကၤန္တုိ႕ဘုရားေပၚတြင္ဘုရားရွစ္ခုိးႀကသည္၊ထုိေနာက္ဘုရား
ေရသပ္ပါယ္ေနၿကသည္ ၊
ေနာက္ခံေတး
ကိုတင္ထြဋ္ - သံသရာတေကြ႔၀ယ္
ဘုရားျမတ္ထံပါး၀ယ္-ေလ်ာက္လည္ႀကတယ္--နွစ္ေယာက္သားတဲြလုိ႔--
ရင္ျပင္ေပၚ၀ယ္-ဘ၀သံသရာဆက္ဆက္မျပတ္တမ္းေပါင္းရေစသား--
လုိ႔သစၥာေတြတိုင္တည္ႀကေသးတယ္ -----




ႂကည္နဴးဘြယ္ညကေလးကိုေရွြတိဂံုကုန္းေတာ္ေပၚတြင္အခ်ိန္ကုန္လြန္ေစခဲ့သည္၊အျပန္တြင္
ကန္ေတာ္ႀကီးကန္ပတ္လမ္းမွလမ္းေလ်ွာက္ျပန္လာခဲ့ႀကသည္
***** ***** ***** ****
အခန္း ( ၁၆ )
ကိုမိုးေဝတို႔နႇစ္ေယာက္အခန္းျပန္ေရာက္ေတာ့အေတာ္ညဥ္႕နက္ေနျပီ
ကိုမုိးေ၀ မသႀကၤန္-ေတာ္-ေတာ္ပင္ပန္းသြားသလားေပ်ာ္ေကာေပ်ာ္ရ႔ဲလား”
မသႀကၤန္ ”ဟုတ္ကဲ့ေပ်ာ္ပါတယ္ကိုမိုးေဝ-က်မ-မပင္ပန္းပါဘူး” ကိုမိုးေဝေကာေပ်ာ္ရဲ ႔လားဟင္”
ကိုမိုးေ၀ ” ဟုတ္ကဲ့ေပ်ာ္ပါတယ္-ဒါေပမဲ႔ ”
မသႀကၤန္ ” ဒါေပမဲ့--ဘာျဖစ္လဲ-ကိုမိုးေဝ ”
ကုိမုိးေ၀ ” ဘာ- ဘာမႇမဟုတ္ပါဘူးမသႀကၤန္အိပ္ေတာ့ေလညဥ္႔နက္ေနျပီ ”
မသႀကၤန္ ” ရပါတယ္-ကိုမိုးေ၀ က်မ-မအိပ္ခ်င္ေသးပါဘူး
ကိုမိုးေဝကို-က်မတစ္ခုေမးမယ္ေနာ္
ကိုမိုးေ၀ ”ဘာမ်ားလဲေမးပါမသႀကၤန္”
မသႀကၤန္---”တကယ္လို႔မ်ားက်မကိုဘယ္သူမႇလာမေခၚဘူးဆိုရင္္က်မကို
ကိုမုိးေ၀တစ္သက္လုံးလက္ခံထားနိုင္ပါမလား-ဟင္ ”
ကိုမိုးေ၀ ”တကယ္လုိ႔လာေခၚမဲ႔သူေပၚလာရင္ေကာ
မသႀကၤန္ကျပန္လုိ္က္သြားမွာလား ”
မသႀကၤန္ ”မသိဘူးေလမသႀကန္ကအတိတ္ဆိုတာကိုသိမွမသိတာ”
မသႀက္န္မွာအတိတ္ဆိုတာမရွိဘူးေလာေလာဆယ္ပစၥဳပၸန္ကို
ဘဲသိတယ္”
ကိုမိုးေ၀ ”ဟုတ္တယ္ေနာ္မသႀကၤန္က်ြန္ေတာ္လဲအတိတ္ဆိုတာကိုျပန္
မေတြးခ်င္ဘူး ”
မသႀကၤန္ ”ေအာ္--ကိုမုိးေ၀မွာမေမ့နို္င္စရာအတိတ္ဆိုတာရွိခဲ့လုိလားဟင္”
ကိုမိုးေ၀ ”မေမးပါနဲ႔-မသႀကၤန္ရယ္က်ြန္ေတာ္လဲပစၥဳပၸန္ကိုဘဲသိတယ္
ပစၥဳပၸန္မွာဘဲေနခ်င္တယ္”မသႀကၤန္လဲအိပ္ခ်င္ေရာေပါ့အိပ္ေတာ့ေနာ္မနက္
က်ရင္ကိုထြန္းဦးတို႔စားေသာက္ဆို္င္သြားရအုံးမွာ”
မသႀကၤန္ ”မေျပာခ်င္လဲရပါတယ္ေနာ္-ဂြတ္နိဳက္ပါ”
ကိုမုိးေ၀ကမသႀကၤန္ကိုဂြတ္နို္ဳက္ဟုနွဳတ္ဆက္ျပီးအိပ္မယ္လုပ္ျပီးမွ
ေတာ္ေတာ္ႏွင့္အိပ္မေပ်ာ္သျဖင့္စႏၵယားထုိင္ခုံသို႔သြားျပီး စႏၵယားတိီးေနသည္
ခ်စ္သူေ၀းေ၀း သြားပါနဲ႔လား
ကိုယ့္ဘ၀နဲ႔ေပါင္းစပ္ဖလွယ္--ရမယ္ထင္လုိ႔ကြယ္ခ်စ္မိဆိုေလတို္င္း--
အသက္ေပးျပီးနွစ္နွစ္ကာကာ--
ခ်စ္တက္တဲ႔သူအဖုိ႔မွာေတာ့ကြယ္-အနဲနဲ ႔
အမ်ားစိတ္ဒုကၡေတြခံစားရစျမဲမို႔ကြယ္--အျပစ္မယူေဆြးေနြးစကား-အသာဖဲြ႔
အနား၀ယ္--ခ်စ္သူေ၀းေ၀းသြားပါနဲ႔လားကြယ္


သီခ်င္းျပီးဆုံးထုိင္ခုံမွထမည္ျပင္လိုက္ေတာ့ေနာက္တြင္မသႀကံန္ေရာက္ေနသည္
ကိုမိုးေ၀ ”ဟင္-မသႀကၤန္မအိပ္ေသးဘူးလား ”
မသႀကၤန္ ”ဟင့္-အင္းအိပ္ေသးဘူးမသႀကၤန္လဲအိပ္မေပ်ာ္တာနဲ႔အေတာ္ဘဲ
ကိုမိုးေ၀စႏၵယားသံႀကားလုိ႔လာနားေထာင္ေနတာ ”
ကိုမိုးေ၀ ”အင္း-မသႀကၤန္က-ေတာ္ေတာ္ေခါင္းမာတာဘဲသြားပါ-ေတာ္ေတာ္
ႀကာမနက္ေစာေစာမနိုးဘဲေနအုံးမယ္”
မသႀက္န္ ”ေအာ္-ေမာင္းထုတ္ေနျပီလားခုနကေတာ့-ေ၀းေ၀းသြားပါနဲ႔ဆို
ကိုမိုးေ၀ ”ေအာ္--မသႀကၤန္ရယ္”
ကိုမုိးေ၀ကမသႀကၤန္ကိုမသိမသာကေလးေထြးယူေပြ႔ဖက္လိုက္သည္၊မသႀကၤန္
ကအလု္ိက္သင့္ျပန္ဖက္ထားလုိက္သည္၊နွစ္ေယာက္သားအႀကည့္ျခင္းဆုံ၍ရင္ခုံ
ေနႀကသည္၊ရွြမ္းျမေတာက္ပေသာမသႀကၤန္၏မ်က္လုံးမ်ားကကိုမိုးေ၀၏အသဲ
နွလုံးကိုဖမ္းစားေနသည္၊
ျပဴတင္းေပါက္မွရွြန္းပေနေသာလမင္းႀကိီးသည္တိမ္သလာမ်ားဖုံးကြယ္သြား
သျဖင့္အလင္းေရာင္မ်ားပိတ္ဖုံးသြားေတာ့သည္ ၊
xxxxx xxxxx xxxxx xxxxx
အခန္း ( ၁၇ )
ကိုမိုးေဝမနက္ေစာေစာနိုးေနသည္၊ဒီမနက္ကိုမိုးေဝတစ္ေယာက္သြက္လက္ရွြင္
လန္းေနသည္၊ အိမ္ခန္းကိုသန္႔သန္႔ရွင္းရွင္းျဖစ္ေအာင္ျပင္ဆင္ထားသည္၊
မသႀကၤန္အိပ္ယာမႇနိုးနိုဳးျခင္းအံ့ႀသ၀မ္းသာသြားေအာင္ေကာ္ဖီစာပဲြတြင္
ပိေတာက္ပန္းတခက္နွင့္အတူ
မဂၤလာနက္ခင္းပါခ်စ္ေသာမသႀကၤန္
ဟုစာတမ္းေလးစိုက္ေန
သည္။ထုိစဥ္-အိမ္ေရွ႔မွလူသံလိုလိုေခၚသံလိုလိုႂကားသျဖင္႕ေအာက္ထပ္သို႔ဆင္း
လာခဲ့သည္တခါးဖြင့္ႂကည့္လိုက္ေတာ့မျမသက္နႇင့္လူတစ္ေယာက္ရပ္ေနႀကသည္
ကိုမိုေ၀ ”ဟာ-မမျမတို႔ပါလားမနက္အေစႀကိီးဘာမ်ားအေရးတႀကိီးကိစၥရွိ
လို႔လဲ-ဖုံးဆက္လုိက္လဲရတာဘဲမမျမကလဲ ”
မျမသက္ ”ဒီလုိပါ-မမျမဆိ္ုင္ကမိန္းခေလးတေယာက္ေပ်ာက္ေနတာအဲဒါ
ရဲစခန္းကုိသြားစုံစမ္းေတာ့ကိုမိုးေ၀ေတြ႔ျပီးေစာင့္ေရွာက္ထားတယ္
လုိ႔သိခဲ့ရတာပါ-အဲဒါက်မဆို္င္ကအမ်ိဳးသမီးကေလးမ်ားျဖစ္ေန
မလားလုိ႔သိခ်င္လုိ႔လာေမးတာပါသူအခုဘယ္မွာလဲဟင္-သူ႔ကိုေတြ႔လို႔ရမလား”
ကိုမိုးေ၀ ”ဟုတ္ကဲ့ေတြ႔လို႔ရပါတယ္သူအိပ္ေနပါတယ္က်ေနာ္သြားနႇိဳးလိုက္
ပါမယ္ခဏေလးေနာ္အထဲ၀င္ထုိင္ပါ-မမျမ”
မျမသက္ ”ဟုတ္ကဲ႔ ေက်းဇူးဘဲ-ကုိမိုေ၀-ဒါကခုနေပ်ာက္သြားတယ္ဆိုတဲ့
မိန္းခေလးနဲ႔ေစ႔စပ္ထားတဲ့သူပါ-ကိုစုိးနိင္ပါ ”
ကိုမိုးေ၀ ”ဟုတ္ကဲ့-ေတြ႔ရတာ၀မ္းသာပါတယ္ထုိင္ပါ-ခဏေလးေနာ္
ကိုမိုးေဝအိမ္ေပၚသို႔တက္လာသည္၊မသႀကၤန္အိပ္ယာကုတင္ေဘးသို႔ေျဖးေျဖး
ခ်င္းကပ္လာသည္၊မသႀကၤန္ေနာက္ေက်ာေပး၍အိပ္ေနပံုကေလးကိုေသခ်ာစြာ
စိုက္ႂကည္႕ရင္းေခတၱမွ်တုန္႔ဆိုင္းေနသည္၊ေနာက္မွစိတ္ကိုတင္း၍ေခၚလိုက္သည္
ကိုမိုးေ၀ ”မသႀကၤန္-- မသႀကၤန္-”
ေျဖးေလးစြားေခၚလုိက္သည္
”မသႀကၤန္-မသႀကၤန္ ”
ဒုတိယအႂကိမ္ခပ္က်ယ္က်ယ္ကေလးေခၚနႇိဳးလိုက္ေတာ့မႇနႇိဳးလာသည္
ကုိမုိးေ၀ ”ညကအိပ္ေပ်ာ္ရဲ႔လားမသႀကၤန္ ”
မသႀကၤန္ ”ဟုတ္ကဲ့အိပ္ေပ်ာ္ပါတယ္ကိုမိုးေဝ”
မသႀကၤန္ကအိပ္ယာမွမထခ်င္ထခ်င္နွင့္နိုးလာသည္
ကိုိမုိးေ၀ ”ဒီေန႔သတင္းထူးတယ္မသႀကၤန္”
မသႀကၤန္ ”ဘာမ်ားလဲကိုမိုးေဝ”
ကိုမိုးေ၀ ”မသႀကၤန္ကိုလာေခၚတဲ့သူေတြေရာက္ေနျပီ ”
မသႀကၤန္ ”ရွင္”
ကိုမိုးေ၀ ”ေအာက္မွာလူနွစ္ေယာက္ေရာက္ေနတယ္-မိန္းခေလးတေယာက္
ေပ်ာက္ေနလုိ႔တဲ့ရဲစခန္းကလိပ္စာေပးလုိက္လုိ႔လာႀကည့္တာတဲ့
မသႀကၤန္ ”ဟုတ္လား”
ကိုမုိးေ၀ ”ဟုတ္တယ္ေအာက္ထပ္မႇာေစာင့္ေနတယ္
မသႀကၤန္ေရခ်ိဳးျပီးဆင္းခဲ့ေနာ္ေအာက္မွာေစာင့္ခုိင္းထားတယ္ ”
မသႀကၤန္ ”ဟုတ္-ဟုတ္ကဲ႕
ကုိမိုးေ၀ေအာက္ဆင္းလာသည္ ၊
ကိုမိုးေ၀ ”ခဏေလးေနာ္သူေရခ်ိဳးေနတယ”္
မျမသက္ ”ကိုမိုးေဝ-ေတာ့ေတာ္ေတာ္-ဒုကၡမ်ားေနမွာဘဲေနာ္ ”
ကိုမိုးေ၀ ”ကိစၥမရွိပါဘူးခင္ဗ်ာ-အခြင့္သင့္လို႔ကူညီလိုက္ရတာပါ”
မျမသက္ ” ၀တ္မွဳံကမမျမဆီမႇာလုပ္တာေလ-ကိုမိုးေဝကမမျမတုိ႔ဆိုင္ကို
အလာက်ဲေနလုိ႔မသိတာပါ-ေနာက္ျပီး၀တ္မွဳံေရာက္လာတာလဲ
သိပ္မႀကာေသးဘူး-သူအစကေမာင္းမကန္စားေသာက္ဆုိင္မွာ
လုပ္တာေလ”
ကိုမိုးေ၀ ”ေအာ္-သူ႔နာမယ္က၀တ္မွဳံတဲ့လား”
မျမသက္ ”၀တ္မွဳံႏြယ္ပါ ”
ကုိမိုးေ၀ ”က်ြန္ေတာ္သူ႔နာမယ္ကိုေမးေတာ့မမွတ္မိေတာ့ဘူးဆိုလို႔
မသႀကၤန္လုိ႔ေပးထားတယ္သူကိုသႀကၤန္အႀကိဳေန႔ညကေတြ႔တာေလ၊
အဲဒီေန႕မုိးေတြလဲရြာေနတယ္က်ြန္ေတာ္အိမ္အျပန္လမ္းမွာသူ႔ကိုဓါတ္တို္င္ေအာက္မွာ
လဲေနတာေတြ႔လုိ႔ေဆးခန္းေခၚသြားခဲ့တာပါဒါဏ္ရာကသိပ္မမ်ားပါဘူး
ဒါေပမဲ႔သူသတိေမ့ေနတယ္၊
နိုးလာေတာ့သူကိုျပန္လုိက္ပို႔ဘုိ႔နာမယ္တို႔လိပ္စာတို႔ဘာမွေမးလုိ႔မရဘူး၊
ဒါနဲ႔ဘဲရဲစခန္းကိုသတင္းပို႔ထားလုိက္တာပါ”
ထိုစဥ္-မသႀကၤေလႇခါးထစ္မႇေျဖးေျဖးခ်င္းဆင္းလာသည္၊
ကိုစုိးနို္င္ ”ေဟာ-ႏြယ္-ႏြယ္ဆင္းလာျပိး ၀တ္မွဳံ-၀တ္မွဳံဆင္းလာျပီ”
ကိုစိုးနိုင္ကအေျပးအလႇြားထျပီးဆည္းႂကိုသည္၊မျမသက္ကပါထလိုက္သြားသည္
၀တ္မွဳံနြယ္( ေခၚ )မသႂကၤန္ကေတာ့လံုးဝမႇတ္မိပံုမေပၚေႂကာင္စီစီျဖစ္ေနသည္ ၊
ကိုစုိးနို္င္ ”ႏြယ္-၀တ္မွဳံ-ကိုေလ-ကိုနိုင္ေလ-မမႇတ္မိေတာ့ဘူးလား”
ကိုစိုးနိုင္ကပခံုးကိုဆြဲကိုင္လႇဳပ္ရမ္း၍အတင္းေမးသည္
မသႀကၤန္ ”ရွင္ဘယ္သူလဲ-မသိဘူး-မသိဘူး ”
မသႂကၤန္ကခါးခါးသီးသီးေအာ္ျပီးတြန္းလို္က္သည္
မျမသက္ ”မမျမကိုေကာမမႇတ္မိဘူးလားျမကန္သာကေလ
၀တ္မွဳံ-အလုပ္-လုပ္တဲ့စားေသာက္ဆိုင္ကေလ”
မျမသက္ကလဲအစေဖၚေပးသည္
မသႀကၤန္ ” ျမကန္သာ-ျမကန္သာဟုတ္လား ”
မသႀကၤန္ကတလံုးခ်င္းေျပာလာသည္
မျမသက္ ”ေအး-ေအး-ဟုတ္တယ္-ေဟာဒါ-ကိုစိုးနိင္ေလ
၀တ္မွဳံနဲ႔ေစ့စပ္ထားတာေလ”
မသႀကၤန္ ”ဟင့္အင္း-က်မသိဘူး-မသိဘူး”
ကိုစိုးနိုင္မ်က္နႇာပ်က္သြားသည္
ကိုမိုးေ၀ ”တေျဖးေျဖးေတာ့သတိရလာမႇာပါသိပ္စိတ္မေစာႀကပါနဲ႔”
ကုိစုိးနို္င္ ” ဟုတ္တယ္-အခု၀တ္မွဳံကို္ယ္တို႔နဲ႔ျပန္လုိက္ခဲ့ပါေနာ္”
ဒီမႇာအားနာစရာႀကီးကွြ်န္ေတာ္တို႔၀တ္မွဳံကိုျပန္ေခၚသြားမယ္ေနာ္ကိုမိုးေဝ”
မျမသက္ ”၀တ္မွဳံမမျမတို႔နဲ႔ျပန္လိုက္ခဲ့ေနာ္”
မသႀကၤန္ ”ဟင့္အင္း-ဟင့္အင္း-က်မ-မလုိက္ဘူး-မလုိ္က္ဘူး
မသိဘူး-မသိဘူး-ဘယ္သူ႔ကိုမွမသိဘူး ”
မသႀကၤန္ကခါးခါးသီးသီးျငင္းေနသည္မသႂကၤန္ကကိုမိုးေဝကိုႀကည့္လုိက္သည္
ကိုမိုးေ၀ ”လုိက္သြားလုိက္ေလ-မသႀက္န္ ”
မသႀကၤန္ကကိုမိုးေ၀ကိုမေက်နပ္ေသာအႀကည့္နွင့္ႀကည့္ုျပီးမ်က္ေစာင္း
တစ္ခ်က္ထိုးလိုက္သည္၊
ကုိစုိးနို္င္နွင့္မျမသက္တုိ႔ကမသႀကၤန္ကိုအတင္းဆဲြေခၚသည္
မသႀကၤန္ ”ဟင့္အင္း-မလုိ္က္ဘူး-မလုိက္ဘူး”
အေျခေအေနကေတာ္ေတာ္ကေလးဆိုးေနသည္
ထုိစဥ္ေဒါက္တာေက်ာ္ေရာက္လာသည္
ေဒါက္တာ ”ေအာ္-ေဟ့ေမာင္မိုးေ၀ဧည့္သည္ေတြေရာက္ေနလား ”
ကိုမိုးေ၀ ”ဟာ-ေဒါက္တာအေတာ္ဘဲဒီမွာေလမသႀကၤန္ကိုလာေခၚ
ဘုိ႔ေရာက္လာႀကတာ”
မျမသက္ ”ေအာ္-ေဒါက္တာတဲ့လားက်မကျမသက္ပါ-ဒီက၀တ္မွဳံရဲ႔အလုပ္ရွင္ပါ
မျမကန္သာစားေသာက္ဆို္င္ပိုင္ရွင္ပါေဒါက္တာတို႔ကူညီထားတဲ့
၀တ္မွဳံကက်မဆို္င္မွာလုပ္တာပါ ”
ေဟာတာကကိုစုိးနို္င္ပါ-၀ိတ္မွဳံနဲ႔ေစ႔စပ္ထားတဲ့သူပါက်မေမာင္တစ္၀မ္းခဲြေတာ္ပါတယ္”
ကိုစိုးနို္င္ ”ဟုတ္ပါတယ္-က်ြန္ေတာ္စုိးနို္င္ပါ၀တ္မွဳံကိုအခုလိုေဒါက္တာနဲ႔
ကိုမိုးေ၀တို႔ကူညီေစာင့္ေရွာက္ထားတဲ့အတြက္အမ်ားႀကီးေက်းဇူးတင္ပါတယ္ဗ်ာ”
ေဒါက္တာ ”ေအးဗ်ာအဲဒီေန႕ကေမာင္မိုးေ၀ေခၚလာေတာ့ခေလးမေလးကေခါင္းမွာ
ဒါဏ္ရာနဲ႔ေလးဆိုေတာ့သိပ္မေျပာပေလာက္ဘုူးဆိုျပီး
ေဆးထည့္ေပးျပီးအနားယူခုိင္းထားတာသူအနားရျပီး
သူကိုအိမ္ျပန္ပို႔ေတာ့မွသူကဘာမွမသိေတာ့ဘူးျဖစ္ေနတယ္
္ အတိတ္ေမ႔သြားသလုိျဖစ္သြားတာေပါ့ဗ်ာ”
ဒါနဲ႔ဘဲေမာင္မိုးေ၀ကိုသက္ဆိ္ု္င္ရာေတြဘာေတြအေႀကာင္းႀကားျပီး
မိဘေတြလာမေခၚခင္ကူညီေစာင့္ေရွာက္ထားဘုိ႔က်ြန္ေတာ္ဘဲစီစဥ္ေပးထားတာပါ ”
မျမသက္ ”ေက်းဇူးအမ်ားႀကီးတင္ပါတယ္-ေဒါက္တာ”
ေဒါက္တာ ”ဒါနဲ႔-ခေလးမေလးေကာဘယ္နဲ႔လဲေတြ႔ေတာ့မွတ္မိသြားျပီလား ”
မျမသက္ ”မမွတ္မိဘူးဆရာ-သူမသိဘူး-ဘဲေျပာေနတယ္မလုိက္ဘူးတဲ့”
ေဒါက္တာ “မသႀကၤန္လုိက္သြားလုိက္ေလသူတို႔ကမင္းအသိေတြဘဲ”
မသႀကၤန္ ”ဟင့္အင္း-မလုိက္ဘူးဆရာမသႀက္န္သူတို႔ကိုမသိဘူး”
ကိုစုိးနို္င္ ”လာပါ-၀တ္မွဳံရယ္ဒီမွာအားနာစရာႀကီး”
ကိုစိုးနို္င္ဆိုသူကထျပိီးမသႀကၤန္ကိုအတင္းဆဲြသည္
မသႀက္န္ ”ဟင့္အင္းမလုိက္ဘူးလုိက္ဘူး-မသိဘူးသြား-သြား”
ကိုစိုနို္င္ကအတင္းဆဲြသည္မသႀက္န္ကရုန္းေနသည္၊
ထုိအခ်ိန္တြင္ဆရာ၀န္က၀င္တားရသည္
ေဒါက္တာ ”ေအာ္ေအာ္-ခဏေလး-ခဏေလး-ကိုစုိးနို္င္-ဒီလိုလုပ္ပါ-သူ႔ကိုသိပ္
ျပီးအတင္းအႀကပ္အလုပ္ပါနဲ႔က်ြန္ေတာ္လဲဆရာ၀န္တေယာက္ဆုိေတာ့
က်ြန္ေတာ့မိတ္ေဆြစိတ္ေရာဂါကုဆရာ၀န္နဲ႔တုိ္င္ပင္ျပီးကူညီေပးပါမယ္
ကိုစုိးနို္င္နဲ႔မျမသက္တို႔စိတ္ေအးေအးထားပါဒီမွာရွိေနတယ္
ဆိုတာသိေနျပီဘဲ”
က်ြန္ေတာ္စိတ္ေရာဂါကုဆရာ၀န္္နဲ႔ခ်ိန္းေပးလုိ္္က္ပါမယ္”
ကုိမုိးေ၀ ”ရက္ခ်ိန္းရရင္က်ြန္ေတာ္ဖုံးဆက္လုိက္မယ္ေလမေကာင္းဘူးလား”
မျမသက္ ”ေကာင္းပါတယ္-ကိုမိုးေ၀-ေကာင္းပါတယ္-စုိးနို္င္နင့္လိပ္စာကပ္နဲ႔
ဖုန္းေပးလုိက္ေလ-က်မလိပ္စာနဲ႔ဖုံးနံပါတ္ကကိုမိုးေဆြသိျပီးသားဘဲ
ကိုိုမိုးေ၀ဆရာ၀န္ခ်ိန္းတဲ့ေန႔က်ရင္က်မကိုဖုံးဆက္လုိက္ေနာ့္”
ကိုမိုးေ၀ ” ဟုတ္ကဲ့မမျမ”
မျမသက္ ” ဒါဆိုက်မတုိ႔ ျပန္မယ္ေနာ္၀တ္မွဳံ-မမျမတို႔ျပန္အုံးမယ္ေနာ္”
မမတို႔ကိုသတိရေအာင္က်ိဳးစားေနာ္”
ကိုစိုးနို္င္ကသိပ္ေက်နပ္ပုံမရေသာ္လည္းဘာမွမတက္နိုင္၍
မျမသက္နွင့္ကိုစုိးနို္င္တုိ႔အားလုံးကိုနွဳတ္ဆက္ျပိးျပန္ထြက္လာခဲ့ႀကသည္၊
xxxxx xxxxx xxxxx xxxxx xxxxx
အခန္း ( ၁၈ )
ကိုိုမိုးေ၀နွင့္မသႀကၤန္တုိ႔အေပၚတက္လာသည္
မသႀကၤန္ ”အကိုမသႀက္န္ကိုတကယ္ျပန္လိုက္သြားေစခ်င္သလားဟင္”
ကိုမိုးေ၀ ”မသႀကၤန္သူတို႔ကိုမွတ္မိျပီလား”
မသႀကၤန္ ”ဟင့္အင္း-မမွတ္မိပါဘူး”
ကုိမိုးေ၀ ”ဘာဘဲျဖစ္ျဖစ္ေကာက္ရတဲ့ပစၥည္းဆုိကကိုယ္မပိုင္ဘူးေလ
မသႀကၤန္ဟာအကို႔ဆီလာလည္တဲ့ဧည့္သည္ဘဲ-ဧည့္သည္ဆုိတာ
အခ်ိန္တန္ရင္အိမ္ျပန္မွာဘဲလုိ႔ကိုယ္သိေနတယ္”
ကိုယ္ဘယ္လိုလုပ္ရမလဲမသႀကၤန္”
မသႀကၤန္ ”အကိုေကာက္ရတာမဟုတ္ဘူးခုိနားဘုိ႔၀င္လာတဲ့ခ်စ္ဧည့္သည္”
အကိုရဲ႔သိရဲ႔လား-ဟြန္႔”
ကိုမိုးေ၀ ”ခို၀င္နားတဲ့ခ်စ္ဧည့္သည္ငွက္ကေလးျပန္မထြက္သြားပါေစနဲ႔
လုိ႔အကိုဆုေတာင္းပါတယ္”
ဒါေပမဲ့အခုေတာ့မနွင္ရက္ေပမဲ့သြားပါလုိ႔ဆိုေနရတယ္မသႀကၤန္
ကုိမိုးေ၀အိမ္ထဲမွ ေရဒီယုိဖြင့္လုိက္သည္
-ျပန္ျပန္မယ္သိီခ်င္းထံေလးျပန္႔လြင့္ထြက္ေပၚလာသည္


ကိုမိုးေ၀ကမသႀကၤန္ကိုေငးႀကည့္ေနမိသည္-မသႀက္န္ကကိုမိုးေ၀ႀကည့္ေနမွန္း
သိ၍မ်က္နွာလဲြလုိက္သည္ပါးမွာေတာ့မ်က္ရည္စမ်ားနွင့္-------
**** **** ***** ****