အဘုိးေျပာတဲ့ရာဇ၀င္ပုံျပင္မ်ား (ပုဂံေခတ္အပိုင္းအစ)
ေမာင္သုည
ဟုိးေရွးေရွးတုနး္ကတန္ေဆာင္မုန္းလျပည့္ညတစ္ည
တန္ေဆာင္မုန္းလ
နွင့္ ႀကတိၱကာနကၡပဲြေတာ္
သကၠရဇ္ ၁၀၄၄ ေက်ာ္ပုဂံေခတ္တုန္းကေပါ့ကြယ္
ျမန္မာနို္င္ငံေတာင္ပိုင္း ဥႆာပဲခူး လုိ႔ေခၚတဲ့ မြန္တို႔ဌာေနမွာ ဂ်ြမ္းသူပုန္မေတြမႀကာ
ခဏ၀င္ေရာက္တိ္ုက္ခုိက္ခံေနရလုိ႔တုိင္းသူျပည္သားမ်ားေတြပင္းပန္းဆင္းရဲေနႀကတယ္
ေနာက္ဆုံးမေတာ့ဥႆာပဲခူးဘုရင္ကမနို္င္ေတာ့လုိ႔ပုဂံအေနာ္ရထာမင္းထံစစ္ကူေတာင္းလုိက္တယ္၊
အေနာ္ရထာမင္းကက်န္စစ္သားဦးေဆာင္တ့ဲ၊ေညာင္ဦးဖီး၊ငေထြရူး၊ငလုံးလက္ဖယ္၊တုိ႔ပါတဲ့
ပုဂံသူရဲေကာင္းေတြကိုနွိမ္နင္ဘုိ႕ေစလွြတ္ေပးလုိက္တယ္။
ပုဂံရာဇ၀င္မွာပါတယ္ သိတယ္မဟုတ္လား
က်န္စစ္သားတုိ႔ရဲ႔စစ္ေရးက်ြမ္းက်င္စြားတိုက္ခုိက္ နွိမ္နင္းနို္င္ေသာေႀကာင့္ဂ်ြမ္းသူပုန္တုိ႔ဆုတ္ခြါ
ထြက္ေျပးကုန္ႀကတယ္၊
ဂ်ြမ္းစစ္သည္တိုရဲ႔ရန္ကကင္းရွင္းသြားလုိ႕ဥႆာပဲခူးဟာျငိမ္းခ်မ္းျခင္းကိုရရွိသြားတယ္။ တုိင္းတပါးသားစစ္၀ါဒီတို႔၏နွိပ္စက္ကလူျပဳျခင္းမွကင္းလြတ္ရသည့္အတြက္တိုင္းသူျပည္သားေတြ
၀မ္းေျမာက္၀မ္းသာျဖစ္ႀကျပီး၊သူတို႔ရဲ႔အႏၱရယ္ကိုတြန္းလွန္နွင္ထုတ္ေပးေသာက်န္စစ္သားနဲ႔သူရဲ
ေကာင္းတို႔ကိုဥသာပဲခူးမင္းကခ်ီးက်ဴးဂုဏ္ျပဳပဲြက်င္းပဘုိ႔တန္ေဆာင္မုန္းလျပည့္ေနညကိုစီစဥ္ထား
တယ္၊တန္ေဆာင္မုန္းလျပည္ည၊ႀကတ္ိၱကာနကၡပဲြဆိုတာ၊နန္းေတာ္ဥယ်ာဥ္တြင္းမ်ားမင္းညီမင္းသား
ဆင္းရဲခ်မ္းသာမေရြးဘယ္သူမဆို၀င္ျပိးပါ၀္ဆင္ႏြဲနိ္င္တယ္၊ကႀကခုံံႀကေသာက္ႀကစားႀကေပါ့၊ဒါေပ
မဲ့ဒီပဲြကိုတက္လာတဲ့သူေတြေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကေတာ့သူတုိ႔ဘယ္သူဘယ္၀ါဆုိတာမသိေအာင္
ရုပ္ဖ်က္ျပိးလာႀကတယ္၊မ်က္နွာဖုံးေတြစြပ္ျပိးလာႀကတယ္၊
ဒီပြဲကိုတက္ေရာက္ကျပႀကဘုိ႔က်န္စစ္သားတို႔အဖဲြ႔ကုိလဲဖိတ္ေခၚထားတယ္။
ဥႆာပဲခူးျမဳိ႔သူျမိဳ႔သားတို႔သားေတြကသူတုိ႔ေက်းဇူးရွင္ပုဂံသူရဲေကာင္းတို႔ကိုလူကုိယ္
တို္င္ေတြ႔လုိျမင္လုိႀကလုိ႔သြားေလရာလာေလရာ၀ိုင္း၀န္းတိုးေ၀ွ႔ႀကည့္ရွဳႀကတယ္
မြန္လူမ်ိဳးတို႔ကက်န္စစ္သားကိုပုိျပီးသေဘာက်တာကက်န္စစ္သားကမြန္စကားကိုေရေရ
လည္လည္ေျပာတက္လုိ႔ဘဲကဲြ ႔။
အဖြားအုိႀကီးမ်ားဆုိရင္က်န္စစ္သားေရွ႔မွာပဆစ္တုတ္ထိ္ုင္ကာေျခအစုံကိုဖတ္ျပိးရွစ္ခိုးႀကတယ္
”
ေမာင္မင္းႀကီးသားေက်းဇူးရွင္တုိ႔ႀကီးရယ္ ”လုိ႔ေျပာျပီး
၀မ္းသာအားရ
မ်က္ရည္သြယ္သြယ္ကနဲ႔ေပြ႔ဖက္နမ္းရွုတ္ႀကတယ္ ၊
အဲဒီအခါမွာက်န္စစ္သားက အဖြားအုိတုိ႔ကိုတယုတယထူျပိးပါးရည္တြန္႔ေနတဲ့အဖြားအုိတုိ႔ရဲ႔
မ်က္နွာမွမ်က္ရည္ကိုသုပ္ေပးရင္း
” ျမင့္မိုရ္ေတာင္ဥိီးမက်ဴးတဲ႔ ေက်းဇူးရွင္မိခင္ႀကီိးတုိ႔ရယ္
- က်ြန္ေတာ္ေက်းဇူးဆပ္ခြင့္ရခဲ့
တဲ့အခြင့္အေရးေလးက
တီေကာင္ရဲ့ တီက်စ္စာေလာက္သာရွိပါတယ္ အေမရယ္လုိ႔ ”
ေျပာရင္းအဖြားအုိကို နွစ္သိပ္ရွာတယ္ ။
ကိုယ္တို္င္ကလည္း
ရင္ထဲလွိဳက္လွိဳက္လွဲရွိ၍မ်က္ရည္မ်ားစို႔လာတက္သည္
စိ္တ္ထဲတြင္ႀကည္နဴးမိသည္တိုင္းျပည္အတြက္မ်က္ရည္သာမကနွလုံးေသြးပါလွဴ
ထားသည္မဟုတ္ပါလား
။
က်န္စစ္သားကပုဂံသို႔လာေရာက္လာႀကတဲ့ မြန္ကုန္သည္၊ဇာတ္သဘင္သည္တို႔နဲ႔ရင္း
ရင္းနွီးနွီးဆက္ဆံကာမြန္တို႔၏ဓေလ့ထုံးစံကိုေလ့လာဆည္းပူးေလရွိတယ္ေနာက္ျပိးမြန္တုိရဲ႔အနဳ
ပညာနွင္အဆိုအကကိုစိတ္၀င္စားတယ္မြန္ဇာတ္ပဲြသဘင္မ်ားကိုႀကည့္ရွဳေလ့ရွိလုိ႕မြန္အကကို
ေကာင္းေကာင္းကတက္တယ္ ၊ မြန္သီခ်င္းကိုေကာင္းေကာင္းသီဆုိနို္င္တယ္ ။
က်န္စစ္သား၏ပင္ကို္ယ္စရိုက္က ရဲရင့္တယ္ ၊ ေပ်ာ္ရွြင္စြာေနတက္တယ္၊ စကားတခြန္းကို
လြယ္လြယ္နွင့္မေျပာတက္သလုိ၊လြယ္လြယ္နွင့္မေမ့တတ္သူျဖစ္တယ္ ။
က်န္စစ္သားနွင့္မဏိစႏၵာ
တန္ေဆာင္မုန္းလျပည့္ေန႔ည ႀကတၳိကာပဲြ ဆင္နွြဲဘုိ႔ နဲ႔ ဘုရင့္ဂုဏ္ျပဳပဲြတုိ႕ တက္ေရာက္
ဘုိ႔အတြက္က်န္စစ္သားနွင့္အဖဲြ႔တျမင္းစီးျပီးခ်ီတက္လာႀကတယ္။
က်န္စစ္သားက
စစ္သူႀကိီးတုိ႔၏၀တ္စုံေျပာင္လက္ေသာကႀကိဳးတန္ဆာမ်ားကို၀တ္ဆင္ျပိး
ေရွ႔ဆုံးမွဦးေဆာင္ခ်ီတတ္လတယ္သူ႔ေနာက္ကျမင္းစီးတပ္တြင္ဘယ္ညာညီညီတန္းစီ၍လာေနတာ
ကေညာင္ဦးဖီး
၊ေငြေထြရူး၊ငလုံးလက္ဖယ္၊တုိ႔ကျမင္းေပၚမွေနျပီးလွံဖ်ားမွပန္းပါြးမ်ားကုိျမင္းခါြခ်က္
နွင့္အညီစြင့္ကာျမင့္ကာခ်ီတက္လာေနလုိက္ႀကတာပြင့္သစ္စေနေရာင္ေအာက္မွာနံနက္ခင္းေလ
ညွင္းနဲ႔ႀကည္နဴးစရာျဖစ္ေနတာေပါ့ကြယ္ ၊
နန္းေတာ္ေရွ႔အေရာက္ေတာ့တီိးမွဳတ္အသံေတြကတခဲနက္ဆူညံလာတယ္၊ပန္းေပါက္ေပါက္
တုိ႔မိုးသီးမိုးေပါက္သလုိက်လာတယ္၊ဘုရင္နဲ႔နန္းတြင္သူနန္းတြင္းသားတို႔ကနန္းေတာ္လသာ
ေဆာင္ကရွဳစားေနႀကတယ္၊က်န္စစ္သားတို႔အဖဲြ႔ က
ဘုရင့္နန္းေတာ္ေရွ႔ေရာက္ေသာအခါ
ဘုရင္အား
အရိုအေသျပဳတဲ့အေနနဲ႔ျမင္းေတြကိုေျဖးေျဖးေလးညင္ညင္သာသာေလ်ာက္ျပိး၊ ဘုရင္ကိုအရုိအေသျပဳႀကတယ္။
လသာေဆာင္ေရွ႔တည့္တည့္ေရာက္သည့္အခါရုတ္တရက္ေလေျပျမဴးကေလးတခ်က္
ေ၀ွ႔လုိက္တဲ့အတြက္စိမ္းဖန့္ဖန္႔အရာ၀တၱဳေလးတခုက်န္စစ္သားရင္ဘတ္ကိုလြင့္လာတယ္။
ရုတ္တရက္မို႔
ႀကက္တူေရြးကေလးတေကာင္ လမ္းမွားျပီးလူေတာထဲ ပ်ံ၀င္လာသလားဟုထင္
ရတယ္၊တကယ္ေတာ့ျမစိမ္းေရာင္ပိုးပု၀ါေလးတစ္ထည္လြင့္လာျပီးက်န္စစ္သားရဲ ႔လည္ကုိ
ပတ္ခ်ီလုိ္က္သလုိျဖစ္သြာတယ္၊က်န္စစ္သားကပု၀ါကေလးကိုျဖဳတ္ယူလုိက္ေတာ့အင္မတန္သင္း
ပ်ံ႔ေသာရန႔ံကိုခံစားမိလုိက္တယ္
” အုိ အုိ လုပ္ႀကပါအုံး ခင္ဦး ပု၀ါေလး လြင့္သြားျပီ ခင္ဦးပု၀ါေလးလြင့္သြားျပီ
”
ဆုိတဲ့ မိန္းခေလးတေယာက္ရဲ႔ေအာ္သံကိုႀကားလုိက္လုိ႔ က်န္စစ္ကား က လွည့္အႀကည့္
မွာေတာ့ လသာေဆာင္လက္ရမ္းတြင္
လက္ကမ္းေနတဲ့ ယမင္းပ်ိဳမေလး တေယာက္ကို ေတြ႔
လုိက္တယ္၊ လွပေႀကာ့ရွင္းသည့္ယမင္းပ်ိဳေလး ေသေသျခာျခာစူးစမ္းႀကည့္ခ်င္ေပမဲ့
သူတို႔ျမင္းတန္းႀကီးက
တေရြ႔ေရြ႔သယ္ေဆာင္သြားေနတာေႀကာင့္ပု၀ါေလးကိုသာနမ္းရွဴ
ႀကည့္ရင္းဘ၀င္ထဲအသဲနွလုံးထဲမွာယမင္းပ်ိဳထံသို႔သာပ်ံံလြင့္ေနေလေတာ့တယ္ ၊
စစ္ေရးျပပဲြျပီးေသာအခါက်န္စစ္သားကေလနတ္သားဖူးစာရွင္ေဆာင္ႀကဥ္းေပး
လိုက္ေသာေရွြခ်ည္ျမပု၀ါေလးကိုႀကည့္ျပိးစိတ္ကူးယဥ္ေနေလတယ္။
ျမပု၀ါရွင္မုိးနတ္သူဇာလွကလ်ာဟာဘယ္သူလဲ၊
” အုိ အုိ
လုပ္ႀကပါအုံး ခင္ဥိီးျမပု၀ါေလး - ပါသြားျပီ ” သည္အသံ
ေလး
နားထဲႀကားေယာင္ေနသည္၊ ”
သူနာမည္ ကခင္ဦးတဲ့ လား ”
က်န္စစ္သားက
ဥႆာပဲခူးမင္းမွာ တဦးတည္ေသာ သမီးကညာ မဏိစႏၵာရွိေႀကာင္း
ႀကားသိရျပီးျဖစ္တယ္ဒါေပမဲ႔၊ုမင္းသမီးကေလး၏ငယ္မည္ ခင္ဦးျဖစ္ေႀကာင္းကိုေတာ့သူမသိ
ရွာေသးဘူးေလ၊
အခ်စ္္ဆုိတာ
အေႀကာင္းတို္က္ဆိုင္လာရင္ အခ်ိန္အခါမေရြး - ႀကီးငယ္မဟူ -
အဆင့္အ
တန္းမျခား
တသားတည္းေပါင္းစပ္တတ္သည္မဟုတ္ပါေလာ ၊ အခ်စ္၏ခံစားမွဳ နွလုံးသားေရးရာ
ျပႆနာသည္
စစ္သူႀကိီး ပင္ျဖစ္လင့္ကစား ရင္ခုံရတက္စျမဲပင္ ၊ တဂၤကျမင္လုိက္ရရုံနွင့္ စဲြလန္း
ေနေသာက်န္စစ္သားမွာ
ျမပု၀ါေလးကို တယုတယ ျဖစ္ေနသျဖင့္ တပည့္ေတြကပင္ သူကို ျပံဳးႀက
သည္၊တီးတီးေျပာႀကသည္၊
” ဒို႔ဆရာေတာ့ ဥႆေျမမွာ စ်ာန္ေလ်ာ ပေဟ႔ ”
” နဖူးစာ ရြာလည္ဆို သကိုးကဲြ ႔ ”
” စစ္ပဲြျပီး လုိ႔ အခ်စ္ပဲြနဲြရမွာေပါ့ ကြာ ”
” ေအာင္မာ စစ္ေရးမွာ သူရဲေကာင္းရွိေပမဲ့ အခ်စ္ေရးမွာ
သူရဲေကာင္းမရွိဘူး ကြ
- ဒိန္းဒလိ္န္းနတ္ဖမ္းစားရင္ ခံတာခ်ည္းဘဲ ကြ ”
” ေအး ဒါဟာ အခ်စ္ရဲ႔သေဘာတရားဘဲ ေလ ”
ထုိေန႔ည တန္ေဆာင္းမုန္းလျပည့္ေနည ဥႆာပဲခူးျမိဳ႔ေတာ္ႀကီးမွာ
ႀကတၱိကာနကၡပဲြသဘင္
ႀကီး
ဆင္နဲြႀကမွာျဖစ္တယ္၊နကၡပဲြသဘင္၌လူေတြအရူးအမူးေပ်ာ္ႀကမည္၊လူမ်ိဳးမေရြး
ဘာသာမေရြး
မဆင့္အတန္းမခဲြျခားဘဲ
မည္သူမဆုိ ပါ၀င္ဆင္နဲြေပ်ာ္ျမဴးနိုင္သည္၊ အ၀တ္တန္ဆာ ထူးထူးဆန္း
ဆန္းေတြ၀တ္၍
မ်က္နွာဖုံးမ်ားစြပ္ကာ ရုပ္ဖ်က္၍ ကခုန္ႀကမည္ျဖစ္သည္ ၊
ဒီပဲြကိုပါ၀င္ဆင္နြဲရန္က်န္စစ္သားတို႔အဖဲြ႔ကိုလည္းဖိတ္ႀကားထားလုိ႔အကအခုန္၀ါသနာ
ပါေသာက်န္စစ္သားက
ႀကံဳတုန္းႀကံဳခိုက္ ပါ၀င္ဆင္နဲြလုိက္မယ္ဆိုျပိးကပဲြကိုသြားႀကတာေပါ့
အခ်ိန္တန္၍ကပဲြသို႔ ဆင္နြဲရန္ အတြက္ သာမန္ မင္းသားတို႔၏
အ၀တ္တန္ဆာကို၀တ္စား
ဆင္ရင္ျပီး သူေန႔လည္ကရလာခဲ့သည္ ျမပု၀ါကေလးကို လည္တြင္ ဆဲြ၍ လာခဲ့တယ္ ၊
ျမပု၀ါရွင္
နကၡပဲြသဘင္ဆင္နဲြေတာ့မည့္အခ်ိန္မွာခင္ဦးမင္းသမီးကေလးတစ္ေယာက္အေဆာင္
ထဲမွာ အထိန္းေတာ္ႀကီး နွဲ႔အခ်ီအခ်ေျပာဆုိျပိးစိတ္ေကာက္ေနတယ္
” ခင္ဦးရယ္ -- ရွက္ဖုိ႔မ်ားေကာင္းပါဘိေတာ့တယ္ -ဒီပု၀ါေလးတထည္ေလာက္နဲ႔
ဒီေလာက္
ေတာင္ျဖစ္ေနရလား
- ညည္းမွာ ဒါမ်ိဳးပု၀ါေတြရာနဲ႔ခ်ီရွိေနတယ္ မဟုတ္လား ေအ႔ - ”
” တစ္ရာ မက လုိ႔ တစ္သိန္းဘဲ ရွိရွိ ခင္ဦး
ဟာခင္ဦးျပန္လုိခ်င္ဒါဘဲ
- အထိန္းေတာ္ႀကီးက
ဘာမွ
သိတာမဟုတ္ဘူး -
ဒါ ခင္ဦး ၁၆ နွစ္ျပည့္ေမြးေန႔တုန္းက ခင္မည္းေတာ္ဘုရားကေမြးေန႔
အထိန္းအမွတ္နဲ႔ေပးထားတာ
”
” ေအး ေလ - အခု ၁၇ နွစ္ ျပည့္ေတာ့ လဲ ထပ္ရအုံးမွာဘဲ မဟုတ္လား - ”
” ရေတာ့ ေကာ အရင္ဟာ နဲ႔ တူမတဲ့လား တူရင္ေကာ အရင္ဟာ ဟုတ္ပါအုံး
မလား
အထိန္း
ေတာ္ႀကီး ရဲ႔ေျပာပါအုံး ”
” အဲ ဒီလုိ ဆုိ ညည္း က ဘယ္လုိ လုပ္ မွာလဲ ေျပာပါအုံး ”
” အသိ ဘူး ခင္ဦး ဟာ ခင္ဦးျပန္လုိခ်င္ တယ္ - အထိန္းေတာ္ႀကီး ရေအာင္ ယူေပး
ရေအာင္ ယူေပး ”
” ဟဲ ့ ငါ က ဘယ္ လို
ယူေပးရမွာလဲ ဟဲ့
”
” မသိ ဘူး ရေအာင္ ယူေပး ယူေပး ဟင့္ ဟင့္ ”
စက္ေတာ္ရာသဥၥာေပၚတြင္ ေျခခြင္ထုိး၍ ေပါင္ေပၚက ေခါင္းအုံး
ကို လက္သီးဆုတ္ျဖင့္
ထုုခါ ထုခါ ေအာ္ ေန ၏
” အထိန္းေတာ္ႀကိီး က ခင္ဦးကို နဲနဲမွ မသနားဘူး - အခု ေန
ခင္ဦး ဘုန္းဘုန္းလဲျပီးေသ
သြားတာေတာင္
၀မ္းသာမွာ ခင္ဦး သိပါတယ္ သိပါတယ္ ”
” ဟဲ ့ ဘာေတြေျပာေနတာ လဲ မေျပာေကာင္းတာ ”
” ေျပာေကာင္းတယ္ ေျပာေကာင္းတယ္ - ေျပာမယ္ ေျပာမယ္ ခင္ဦး ေသမယ္ အခု
ေသမယ္ ” ဟုဆိုကာ ေခါင္းအုံးကို မ်က္နွာ အပ္၍ ငိုေနသည္ ၊
အထိန္းေတာ္ႀကိီး က ေခ်ာ့သည္ မ်က္ရည္ေတြ သုတ္ေပးေနေသာ္လည္း
ခင္ဦး နွုတ္မွ
တတြက္တြက္
ေျပာေနေတာ့သည္
” သူ သူ အခု ည နကၡပဲြမွ ကေနမွာဘဲ - ေကာင္မေတြ
၀ုိင္း၀ိုင္းလည္ေနမွာဘဲ
သူ - သူ ”
”ဟ ဲ့ ဟဲ ့ ဘယ္သူလဲ ဟဲ့ ”
” ေတာ့္ လင္ႀကီး ရွင့္ ေတာ့္ လင္ႀကီး ”
” ငါလင္ မျဖစ္နို္င္ပါဘူးေအ ငါက အသက္ႀကီးျပီ -ငယ္ငယ္ရြယ္ရြယ္ေတြသာ ”
” ဟင္းေနာ္ ခင္ဥိီးကို ေစာင္းမေျပာနဲ႔ေနာ္ ထိန္းေတာ္ႀကီး ”
” အလုိ ေတာ္ ေစာင္း မေျပာရပါလား ေတာ္ အုိးမလုံ အုံပြင့္ ရဲ ႔ ”
” ပြင့္ တယ္ ပြင့္ တယ္ ” ဟုေျပာျပိး
အထိန္းေတာ္ႀကီး ေက်ာကို ေဗ်ာတင္ထုေနရင္း
အထိန္းေတာ္ႀကီး
နားနားသို႔ကပ္ျပီးတိုးတုိးေလးေျပာျပိးထြက္သြားေတာ့တယ္ ၊
” အမေလး မလုပ္လုိက္ပါနဲ႔
မယ္မင္းႀကီး မရယ္ ခမည္းေတာ္ဘုရားသိသြားမွျဖင့္ မနက္
ျဖန္ငါ
မ်က္နွာသစ္စရာ ေခါင္းမရွိဘဲေနပါ့မယ္ ”
” ခင္ဦး အလို မလို္က္ဘဲ ခင္ဦးကို စိတ္ညစ္ေအာင္လုပ္ေနရင္ေတာ့
အထ္ိန္းေတာ္ႀကိီး
လဲ ေခါင္း
မရွိေတာ့ ဘူးေပါ့ ကဲ တူမလားမတူဘူးလားေျပာ ”
တဦး တည္းေသာသမီးေတာ္မို ႔ အစစအရာရာ
အလိုလုိက္ထားရေသာခင္ဦးအေႀကာင္း
ကိုသိထားျပိးျဖစ္ေသာ
အထိန္းေတာ္ႀကိီးမွာ ေတာ္ေတာ္ကေလးအသက္ရွဳႀကပ္ေနေတာ့တယ္ ၊
” ဒင္းကေလး လုပ္ခ်င္တာ လုပ္ရမွ မလုပ္ရရင္ေတာ့ ငါကို
ဒုကၡေပးေတာ့မွာဘဲ -”
ဟု ဆုိကာ
ခင္ဦး အလုိ ကို လုိက္ ရေတာ့တာေပါ့ ။
” ကဲ သေဘာေတာ္အတုိင္း သာ လုပ္ပါေတာ့ ခင္ဥိီးရယ္ ”
“ေဟး ဒါမွ
ဒုိ႔အထိန္းေတာ္ႀကိးကြ”
ခင္ဦး က သဥၥာေပၚမွ
ခုန္ဆင္းျပီးေႀကးမုံျပင္ေရွ႔မွာသူကိုယ္သူႀကည့္ျပီးျပဳံးစိစိ
လုပ္ေနတယ္၊
တစ္ေန႔လုံးစူထားေသာနွဳတ္ခမ္းနီတ်ာတ်ာဟာနွင္းဆီဖူးကေလးလုိလွပစြာပြင့္ဖူးလာေတာ့တယ္ ၊
နဂါးမေလး ခင္ဦး
မုိးသားတိမ္လိတ္ကင္းစင္ေသာ ထက္ေကာင္းကင္၀ယ္ -
တန္ေဆာင္မုန္းလျပည့္၀န္း
သည္
ထိန္ထိန္သာေနေတာ့သည္ ၊ ရွြန္းရွြန္းသာေနသည့္ လေရာင္ေအာက္မွာ ဥႆာပဲခူး
တျမိဳ႔လုံးမွာ
ဆီမီးေရာင္စုံုျဖင့္ထိန္ထိန္လင္းေနတယေပါ့
ေတးဂီသံတီးသံ မွဳတ္ သံတုိ႔ဟာ
ဘ၀ဂ္သို႔ လ်ံေန ေလတယ္၊
ဂ်ြမ္းစစ္သည္တုိ႔ရန္ကွ
ျငိမ္းခ်မ္းခါစမို႔ ျမဳိ႔သူျမဳိ႔သားတို႔ဟာ ဒီႀကတၱိကာနကၡပဲြသဘင္
ကိုအတုိးခ်ေပ်ာ္ႀကမွာျဖစ္တယ္၊က်န္စစ္သားကိုိအထူးဂုဏ္ျပဳဘိတ္ႀကားထားတဲ့ဒီပဲြမွာအမ်ိဳး
ေလးပါးေရာေနွာကာ
မ်က္နွာဖုံးစြပ္၍လာေရာက္ကႀကသည္ ၊ က်န္စစ္သားကို
အေ၀းမွသာ
အရိုအေသျပဳခဲ့ရေသာ အမ်ိဳးသမီးေတြကဒီအခြင့္အေရးမွာအနီးကပ္ႀကည့္ရွဳခြင့္ရႀကမွာ ျဖစ္လုိ႔အပ်ိဳေတြ၀ိုင္း၀ုိင္းလည္ေအာင္ကေနႀကတယ္ ၊
မဏိစႏၵာမင္းသမီး ခင္ဦးက
နဂါးမေလးအသြင္၀တ္ဆင္ျပီး စည္းခ်က္အတို္င္းကျပီးလူ
အုတ္ထဲသို႔ထုိးေဖါက္၀င္ေရာက္လာတယ္ -က်န္စစ္သားအနီးသို႔တေျဖးေျဖးခ်ဥ္းနို္င္ရန္က်ိဳးစားေန
တယ္၊
အမ်ိဳးသမီးအုတ္စုကသိပ္မ်ားလလုိ႔ခင္ဦးမနာလုိ၀န္တိုျဖစ္ေနတယ္ ---
” ဒီေနရာမွာ ငါတကယ္ဘဲ နဂါးမေလးျဖစ္လုိက္ခ်င္တယ္ - ဒါမွ
ငါမ်က္ေစာင္းထိုးလုိက္လုိ႔
ဒီဟာမေတြအားလုံး-
ျပာက်ကုန္မယ္ - ”
ေနာက္ဆုံးေတာ့
မဏိစႏၵာမင္းသမီးေလး က်န္စစ္သားအနီးသို႔ ခ်ဥ္းကပ္မိသြားတယ္၊
ေျပာင္ေျပာင္
လဲ့လဲ့ နဂါးအေႀကးမ်ားနွင့္တူေအာင္ခ်ဳပ္ထားေသာသူအ၀တ္တန္ဆာကခ်ပ္ခ်ပ္
ရပ္ရပ္ရွိျပီး သူမ၏ခါးေသးရင္ခ်ီပဒုမၼဏီကို္ယ္လုံးေလးမွာေပၚလြင္ေနတယ္ ၊
သူမ်က္နွာကိုမ်က္နွာဖုံးစြပ္ထားတယ္ ၊ေခါင္းမွာနဂါးေခါင္းစြပ္နားဂါးေမာက္တတ္ထားတယ္
အႀကံသမားနဂါးမကေလးကက်န္စစ္သားရင္ခြင္ေရွ႔မွာေက်ာခိုင္းကာဒူးညွြတ္ကရင္း
က်န္စစ္
သားရင္ခြင္္မွာေခါက္တြန္႔ခ်ည္ထားတဲ႔ ျမပု၀ါေခါက္တြန္႔ဂြင္းထဲသို႔ သူ႔နဂါးေမါက္ကိုထိုးသြင္းခ်ိတ္
ဆဲြလုိက္တယ္ ၊တေျဖးေျဖးေျပသြားေတာ့ ကိုယ္ ကို တပတ္လွည့္၍ နဂါးေမာက္နွင့္ျမပု၀ါကို
ရစ္ပတ္ယူလုိက္္တယ္၊အဲဒီအခါမွာ
သူတို႔နွစ္ဦး ပု၀ါတန္းလန္းနွင့္ျဖစ္ေနႀကလုိ႔ ေဘးမွႀကည့္ေနတဲ႔ပရိတ္သတ္မ်ားက
” ေဟ ့ ဒို႔ မင္းသားနဂါးပတ္ေက်ာ့ကြင္းမိေနျပီေဟ႔ ” လုိ႔ေအာ္ျပိးအားေပးႀကတယ္
သူတို႔ နွစ္ေယာက္က ပု၀ါတကမ္း လက္တလွမ္း တမင္ထြင္၍ကေနတယ္ထင္ျပိးတီး၀ိုင္း
ကလည္းလုိက္ဖက္ေအာင္အလုိက္သင့္တီးေပးေနတယ္ ၊ခင္ဦးကေတာ့သူတို႔စုံတြဲ လူအုပ္
ထဲမွ
ထြက္လာရေအာင္ကႀကိဳးကကြက္နွင့္ အျပင္သို႔ လွဲ႔ေခၚခဲ့တယ္ ၊
အျပင္ေရာက္တဲ့အခါ
က်ြတ္လာတဲ့ ျမပု၀ါကေလးကိုလက္နွင့္ ဆဲြယူျပီး နဂါးမေလး
ထြက္ေျပးသြားေတာ့တယ္ ၊
စစ္သားႀကီး နဲ႔
မင္းသမီး ဘယ္လြတ္လိမ္႔မလဲ - အုန္းေတာတေနရာမွာ ခင္ဦးလက္
ေမာင္းကို
ဆုတ္ကိုင္ ဖမ္းမိသြားတာေပ့့ါ ၊
” အမေလး လက္ေမာင္းအုိးကဲြရခ်ည့္ရဲ႔ လွြတ္ပါေတာ့ ”
” က်ဳပ္ ပု၀ါေလး ျပန္ေပးမွ လွြတ္မယ္ ဗ် ”
” ဒီ ပု၀ါ ကို ရွင့္ ကို ဘာျဖစ္လုိ႔ ျပန္ေပးရမွာလဲရွင့္ ”
” ဒီ ပု၀ါကေလးက က်ဳပ္ အသက္ပါ ဒီပု၀ါကေလးမွာ က်ဳုပ္အသက္ရွိပါတယ္ ”
” ရွင္တုိ႔ ပုဂံ သူရဲေကာင္းေတြရဲ႔ အသက္က ပု၀ါနဲ႔ထုပ္ထားသကိုး ”
” ဒီ အဓိပၸါယ္ မဟုတ္ပါဘူး - က်ဳပ္အခ်စ္ရဲ႔ အမွတ္လကၡဏာပါ - ဒါ က်ဳပ္ခ်စ္သူရဲ႔
ကိုယ္သုံးပစၥည္းပါ ”
” ေအာ္ ပုဂံျပည္ကေပါ့ေနာ္ ”
” ဟုတ္ပါဘူး ဒီ ဥႆာပဲခုူးက ပါဘဲ ”
” ဟင္ - ရွင္ ဒီျမိဳ႔ကို ေရာက္တာျဖင့္ မႀကာေသးဘူး ”
” ဟုတ္ တယ္ က်ဳဳပ္ သူ႔ကိုေတြ႔လုိက္ရတာ ေတာ့ တဒဂၤက ဘဲ ”
” ဒါျဖင့္ ရွင့္အခ်စ္က မေရရာေသးပါဘူး - ခဏေလး ရွိေသးတာဘဲ ”
” အခ်စ္ကို ဒီလို အခ်ိန္နဲ႔တိုင္းလုိ႔ မရဘူး ဗ် - အခ်စ္က
ေဆးမွင္ရည္ထုိးတာနဲ႔ တူတယ္
စုတ္တခ်က္ထိုးျပီးတာနဲ႔
- ဒီေဆးခ်က္ဟာ တသက္လုံးမေပ်ာက္ေတာ့ဘူး ဗ် ”
” အလဲ့ ပုဂံ စစ္သားက အခ်စ္စကားလဲက်ြမ္းလွပါလား ရွင့္ ”
လုိ႔ေျပာျပီး၊က်န္စစ္သားကို မ်က္နွားဖုံးထဲမွ ရွြန္းလဲေသာမ်က္လုံးအစုံျဖင့္ ရြန္းရွြန္းစားစား
ႀကည့္ေနလိုက္တယ္ ၊
ရွြန္းလဲ့ေသာ တန္ေဆာင္မုန္းလျပည့္၀န္း၏လင္းေရာင္ျခည္ေအာက္မွာ ခင္ဦးရဲ႔ မ်က္၀န္းလဲ့
ျပာျပာမွာက်န္စစ္သားရဲ႔ အသဲနွလုံးကိုဖမ္းစားသလုိျဖစ္ေနတယ္၊ခင္ဦးရဲ႔အညိွ႔ဓါတ္ကိုမခံနို္င္ေတာ့
တဲ့အတြက္ စစ္သားႀကီးက -
” အုိ မ်က္နွာ ဖုံးရွင္ က်ဳပ္ကို ဒီလို မႀကည့္ပါနဲ႔ ဗ်ာ ” က်ဳပ္စကားေတြ ဘယ္ေရာက္လို႕ ဘယ္ေရာက္မွန္းမသိေတာ့ဘူး ဗ်ာ
က်ဳပ္ပု၀ါကေလး သာ ျပန္ေပးပါ ”
ခင္ဦး မ်က္နွာ ေလးျပံဳးရိတ္၀င္လာျပီး
” ေအာ္ က်မ မ်က္လုံးကဒီေလာက္ေတာင္ဆိုရင္လဲရွင္ ့
ျမပု၀ါရွင္ကိုေမ႔မပစ္နိုင္္ဘူးလား ”
ဒီအခ်ိန္မွာ က်န္းစစ္သားေပ်ာက္ သြားလုိ႔ လိုက္ရွာေနတဲ့ သူ႔အဖဲြ႔မ်ားက အုန္းပင္
ေအာက္မွာ
နွစ္ေယာက္သားကို ေတြ႔သြားတယ္ ၊
” ေဟာ ဟုိမွာ ဗ်ိဳ႔ က်ဳပ္တို႕ သူရဲေကာင္းႀကီးကို နဂါးမေလးဖမ္းသြားတာ - လာလာ ျပန္
ေပး ဘယ့္နယ္
တေယာက္ထဲ အပိုင္ စီးထားလုိ႔ ျဖစ္မလဲ ”
လူစုေရာက္လာတာ က်န္စစ္သားအတြက္
အခါေတာ္သင့္အခြင့္ေတာ္သာသြားတာေပါ့
က်န္စစ္သားက
ခုန ခင္ဦးေမးလုိက္ေသာေမးခြန္းကို အေျဖခက္ေနတယ္ေလဒီအခ်ိန္မ်ိဳးမွာ မိန္းခေလးက ေယာက္်ားထက္ျဖတ္ထုိးဥာဏ္ေကာင္းတယ္
ခင္ဦး က
က်န္စစ္သားကို တြန္းထုတ္လုိက္ျပီး
သြားသြား
က်မပု၀ါရျပီရွင္သြားနုိင္ျပီးသြားေတာ့
ေနာက္တီးတိုး
သံေလးျဖင့္ ေျပာလုိက္ပုံက --
” မနက္ျဖန္
ရွင္လာမယ့္ ေနရာမွာ က်မ ရွိေနမယ္ ”
လုိ႔ေျပာျပိီး
ပု၀ါကေလးကိုေ၀ွ႔ရမ္းကာ အုန္းပင္မ်ားအႀကားတြင့္ လြင့္ပါးေပ်ာက္ကြယ္သြားေလ
သတည္းေပါ့ကြယ္
ဟင္ အဘုိးကလဲ
လုပ္ျပိေကာင္းခန္းက်မွ
၊
ေအာ္ေအးေအးနဲနဲဆက္ေျပာမယ္
က်န္စစ္သားက ေတာ့ ---
” မနက္ျဖန္ ရွင္လာမဲ့ေနရာမွာက်မရွိေနမယ္တဲ့- ငါ မနက္ျဖန္ ဥႆာမင္းထံအခစား၀င္
စရာရွိတယ္ -
ဒါကို သူသိေနသလား ညီလာခံမွာ သူဘယ္လုိရွိနို္င္မလဲ
- သူက
ဘယ္သူမို႔လဲ ”
အေတြးမ်ားျဖင့္ လာေခၚသူ အေဖၚမ်ားေနာက္သို႔လုိက္သြားေလတာေပါ့ကြယ္၊
ေမာင္သုည
၀န္ခံခ်က္
ေသာ္တာေဆြ ၏ ပုဂံသူရဲေကာင္းမ်ား
- ကိုမွီျငမ္းထားပါသည္
No comments:
Post a Comment