အျမည္း
တနဂၤေႏြေန႔ဆိုရင္သူငယ္ခ်င္းေတြစုျပိီးကန္ေတာ္ႀကီးဘက္လမ္းေလ်ွွာက္ထြက္ေလ့ရွိပါတယ္၊
ဂ်ပန္သံရုံးနားေရာက္ရင္ လမ္းေဘးက မုန္႔ဟင္းခါးဆုိင္မွာ ၀င္စားေလ့ရွိပါတယ္၊ အဲဒီဆိုိင္က
အေႀကာ္စုံျပီး လၻက္ရည္ကလဲေတာ္ေတာ္ေကာင္းပါတယ္၊ ဒီေန႔ေတာ့ ဥိီးေက်ာ္၀င္းေခၚလာလုိ႔
မိ္တ္ေဆြသစ္တေယာက္တုိးလာပါတယ္၊ သူကမေန႔ကမွမႏၱေလးကေရာက္လာတဲ ့မႏၱေလးသားပါ၊ ကၽြန္ေတာ္တို႔က ထုံးစံအတိုင္းမုန္ဟင္းခါးစားရင္ ဟင္းေရေလးနဲနဲ ေလာက္ဆိုျပိးေတာင္းေသာက္
တက္ႀကတယ္မဟုတ္ပါလား
က်ြန္ေတာ္က ”ကိုကို ၾကိးဟင္းေရမေသာက္ဘူးလား” လုိ ့ဆိုေတာ့
”ဒါဘာလုပ္တာလဲ ”တဲ႔
”ဒါ ဟင္း ေရ ေတာင္း ေသာက္တာေပါ႔ ”လို႔ ဆိုေတာ့
သူ က ”ဘာအဓိပါယ္ လဲ ”တဲ့
ေအာ္ ခက္ျပိီ ၊ ”အျမည္းေပါ႔ ဗ် အျမည္း ေလ အစစ္ေပါ႔ဗ်ာ” လုိ ့က်ြန္ေတာ္ကေျပာေတာ့
”က်ြန္ေတာ္တို႔ မနၱေလးမွ ဒီလို မဟုတ္ဘူး အျမည္း ဆိုတာ အရင္ စားရတယ္ ၊ ျမည္းႀကည့္ ျပိီးလို႔ ေကာင္းမွ ဝယ္စားရမွာ အခု ေတာ့ ခင္ဗ်ားတို႔က အရင္ဝယ္စားျပီး ေနျပီ ၊ ျပီးေတာ့မွ အျမည္းေတာင္း စားတယ္ဆိုေတာ့ သဘာ၀မက်ဘူး ”တဲ့ က်ြန္ေတာ္တို ့မႏၱေလးမွာထုိးမုန္ ့ေရာင္း တဲ႔ ဆိုင္ေတြေရွ႔ကို ေရာက္တာနဲ႔ လာပါရွင္႔ အျမီးကေလး စားသြားပါအံုးနဲ႔ ေဈးေခၚၾကတယ္ ၊ ၀ယ္သူကျမည္းစားႀကည့္ျပီး ေကာင္းတယ္ဆိုမွ ထုိုင္စားႀကတယ္” တဲ့
အင္း သူေျပာ တာ ကေတာ့ သဘာဝက်တာဘဲ ၊ ဒါေပမဲ႔ ရန္ကုန္မွာေတာ့ ေဗ်ာင္းျပန္ ျဖစ္ေနတာၾကာပါျပီေလ ၊
ကိုကိုၾကီးတုိ ့နဲ႔ လမ္းခြဲျပိး အျပန္မွာေတာ့ က်ြန္ေတာ့အေတြး ထဲမွာ အတုိဆုံး၀တၱဳေလး တပုဒ္ေရးဘုိ ့စိတ္ကူးမိပါတယ္
၀တၱဳေခါင္းစီးကေလးက အျမည္း တဲ ့
မုန္ ့ဟင္းခါးဆိုင္တဆို္င္
ေဈးသယ္မိန္းခေလး ” မုန္႔ဟင္းခါးေလး သံုးေဆာင္ပါအံုးလားရွင့္”
ေဈးဝယ္ေယာက္်ားေလး ”ဟင္းရည္ကေလး ျမည္းလို႔ ရမလား
ေဈးသယ္မိန္းခေလး ”ရပါတယ္ ရွင္႔”
”ဘယ္ နဲ႔လဲ ေကာင္း ရဲ႔လား ရွင္႔”
ေဈးဝယ္ ေယာက်ားေလး ”အင္း ေကာင္းသလို လိုဘဲ ဗ်” ေနာက္ ထပ္ အျမည္း ကေလးေပးပါအံုး”
ေဈးသယ္မိန္းခေလး ”ရပါတယ္ ရွင္႔”ဘယ္ နဲ႔လဲ ေကာင္း ရဲ႔လား ရွင္႔”
ေစ်း၀ယ္ေယာက္်ားေလး ”အင္း ေကာင္းသလို လိုဘဲ ဗ်”ေနာက္ ထပ္ အျမည္းကေလးေပးပါအံုး”
ေဈးသယ္မိန္းခေလး ”ဟို မလြန္ဘူး လားရွင္႔ ခဏ ခဏ အျမည္းေတာင္းျပီး ဝယ္လဲ မစားဘူး ၊ က်မတို႔ကေရာင္းသူပါရွင္႔ အျမည္း စားျပီး ဝယ္မစားရင္ ေရာင္းကုန္ ေဈးေလ်ာ႔တယ္ရွင္႔ သိရဲ႔လား”
ေဈးသယ္မိန္းခေလး အေတြး
အင္း အကိုနဲ ့ဒီေနခ်ိန္းထားတယ္ ဘယ္ေလ်ာက္ေခၚသြားအုံးမလဲမသိဘူး အခုထိလဲ အေမ့ကိုဖြင့္မေျပာေသးဘူး
အင္း အေမတို႔ေခာတ္တုန္းကေတာ့ ၃ နွစ္ သံုးမိုးဆိုလား ဘဲ
ေမာင္သုည
No comments:
Post a Comment