Friday 15 March 2013

သႀကၤန္မွာလာတဲ့ဧည္သည္ ( အပုိင္း ၆ )

သႀကၤန္မွာလာတဲ့ဧည္သည္ ( အပုိင္း ၆ )
 
 အခန္း ( ၁၉ )
 တယ္လီဖုံးျမည္သံ ကလင္---------ကလင္----------ကလင္---------
ကိုမိုးေ၀ဖုံးကိုင္လုိက္သည္၊
 ကိုမိုးေ၀ ’’ဟဲလုိ’’
ဆရာ၀န္ ’’ေမာင္မိုးေ၀လား’’
 ကိုမိုးေ၀ ’’ဟုတ္ကဲ့ေဒါက္တာေက်ာ္’’
ဆရာ၀န္ ’’ေအး-မနက္ျဖန္စိတ္ေရာဂါဆရာ၀န္ကသူအားတယ္တဲ့
 အဲဒါမင္း-မျမသက္တို႔ကိုခ်ိန္းလုိက္ေလ-မင္းနဲ႔မသႀကၤန္လဲ မနက္(၉)နာရီေလာက္ေဆးခန္းကိုလာခဲဲ့ႀကေပါ့’’
ကုိမိုးေ၀ ’’ဟုတ္ကဲ့ေဒါက္တာက်ြန္ေတာ္သူတုိ႔ကိုခ်ိန္းလုိက္ပါမယ္’’
အခန္း(၂၀)
စိတ္ေရာဂါဆရာ၀န္ေဆးခန္းသို႔ကိုမိုးေ၀နွင့္မသႀကၤန္တို႔ေရာက္လာႀကသည္၊ မေရွးမေနွာင္းပင္မျမသက္နွင့္ကိုစိုးနိုင္တို႔ေရာက္လာႀကသည္၊ ေဒါက္တာေက်ာ္ကေရာက္နွင့္ျပိးျဖစ္ေန၍ဆည္းႀကိဳနွဳတ္ဆက္လုိက္သည္၊
 ေဒါက္တာေက်ာ္ ’’လာႀက-လာႀကအထဲ၀င္ႀကပါ-ေဟာဒါစိတ္ေရာဂါအထူးကု ဆရာ၀န္ေဒါက္တာျမင့္ေဆြ
’’ မျမသက္ ’’ဟုတ္-ေတြ႔ရတာ၀မ္းသာပါတယ္
ကိုစိုနိုင္ ’’ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ေဒါက္တာအခုလုိကူညီတာ’’
ေဒါက္တာျမင့္ေဆြ ’’ရပါတယ္-ေဒါက္တာေက်ာ္ေက်ာ္ကက်ြန္ေတာ္နဲ႔ရင္းနွွီးျပီးသား ပါကူညီရမွာေပ့ါ-
ကဲလူနာကဘယ္သူလဲ’’ ကိုစုိးနို္င္ ’’ေဟာဒီမွာသူပါေဒါက္တာ-၀တ္မွဳံနြယ္ပါ’’
ေဒါက္တာျမင့္ေဆြ ’’ေအာ္ေအာ္-သူလား-ဘာမွမပူနဲ႔ေနာ္-ေဒါက္တာအစြမ္းကုန္ ကူညီေပးပါမယ္-ကဲကဲ-ကုတင္ေပၚမွာခဏေလးေမွးေနလုိက္ေနာ္’’
မသႀကၤန္ကုတင္ေပၚတြင္တက္ျပီးအိပ္ေနလိုက္သည္၊ ကိုမိုးေ၀+မျမသက္နွင့္ကိုစုိးနိုင္တို႔ကုတင္ေဘးတြင္ထုိင္ေနႀကသည္ ဆရာ၀န္ကေဘးမွထုိင္ျပီးအမိန္႔ေပးေနသည္
ဆရာ၀န္ ” ဒီခ်ိန္သီးကေလးကိုေသခ်ာႀကည့္ေန-ေနာ္ႀကည့္ေန ဆရာ၀န္ကခ်ိန္သီးကေလးကိုႀကိဳးနွင့္ဆဲြခ်ထားျပိးမသႀကၤန္၏မ်က္နွာေပၚတြင္ လွဳတ္ရမ္းျပေနသည္၊
 ဆရာ၀န္ ” ဒီခ်ိန္သီးကေလးကိုေသခ်ာႀကည့္ေန-ေနာ္-ႀကည့္ေန ဟုတ္ျပီ-ဟုတ္ျပိီ-မင္းသတိရလာျပီိ-ရလာျပိီ၊ အခုမင္းဘယ္ေရာက္ေနသလဲဘယ္ေရာက္ေနသလဲ- စဥ္းစားစဥ္းစားစမ္း ”
မသႀကၤန္ ”ကားေပၚမႇာကားေပၚမႇာ’’
 ဆရာ၀န္ ”တစ္ေယာက္ထဲလား”
 မသႀကၤန္ ”နႇစ္ေယာက-္ေဘးမႇာတေယာက္ကားေမာင္းေနတယ္”
xxxxx xxxxx xxxxxx xxxxx
အခန္း ( ၁၈ )
မသႀကၤန္ျပန္ျမင္ေနရေသာျမင္ကြင္းအတိုင္းျပန္ေျပာျပေနသည္ ကိုယ္ပိုင္ကားတစီးေပၚတြင္ကိုနိုင္ကကားေမာင္းတယ္က်မကေဘးမွာထုိင္ျပီး လုိက္လာတယ္
၀တ္မွဳံႏြယ္ ”ရုိစီတဲ့ေန႔လည္ကအမ်ိဳးသမီးတေယာက္ဖုံးဆက္လာတယ္ ” ကိုနိုင္မိန္းမတဲ့အဲဒါရွင္သိေအာင္ေျပာထားတာတဲ့ ” သူနဲ႔မပတ္ပါနဲ႔တဲ႔ေစတနာနဲ႔သတိေပးတာတဲ့ ရုိစီဆုိတာဘယ္သူလဲ’’
 ကုိစုိးနို္င္ ”မဟုတ္ဘူး-၀တ္မွဳံ-အဲဒါ မဟုတ္ဘူးရုိစီေျပာတာမဟုတ္ဘူး’’
 ၀တ္မွဳံႏြယ္ ”ေအာ္-မသိဘူးဟုတ္လားတကၠသိုလ္မွာထဲကႀကိုက္ခဲ့ႀကတာတဲ့ မိဘေတြက သေဘာမတူလုိ႔ကဲြသြားႀကတာတဲ့-သူတုိခ်င္းက လက္ထပ္ႀကျပီးသားတဲ့-အစကဘာလုိ႔မေျပာတာလဲ ” ကိုစုိးနို္င္ ” မဟုတ္ဘူး၀တ္မွဳံ-မဟုတ္ဘူး
 ၀တ္မွဳံ ”ဘာမွလာျငင္းမေနနဲ ႔အစကမသိလုိ႔လက္ခံမိတာေတာ္ျပီ ေနာက္ေန႔ဆို္င္ကိုလာစရာမလိုေတာ့ဘူးႀကိဳလဲမႀကိဳန႔ဲေတာ့ အခုကားရပ္ေပးဆင္းမယ္” က်မေအာ္လိုက္တယ္၊ကားအရွိန္နဲနဲေလ်ာ့သြားေတာ့တံခါးဖြင့္ျပီးဆင္းလုိက္ တယ္၊
ကိုစိုးနို္င္က ” ၀တ္မွဳံ-၀တ္မွံဳ”လုိ႔ေနာက္ကေအာ္ေခၚေနတယ္ ကိုစိုးနိင္ကကားရပ္ျပိိးလိုက္ေခၚတယ္၊က်မလမ္းတဘက္သို႔ျဖတ္ကူူးသြားတယ္၊ ေနာက္ကကားေတြလာေနလုိ႔ကိုနို္င္တေယာက္လမ္းျဖတ္ကူးလုိ႔မရျဖစ္ေနတယ္ ကားရွင္းေတာ့လမ္းတဘက္မွာသူ႔ကိုမေတြ႔ေတာ့ဘူး၊
 မိုးေလးဖဲြဖဲြရြာလာတယ္ က်မကားလမ္းေဘးမွာလမ္းေလ်ာက္ေနတုန္းသီခ်င္းေတြဆူညံေအာ္ဆို လာတဲ့ကားတစီးအရွိန္နွင့္ေမာင္းလာတယ္၊ ကားေမာင္းသမားကဘရိတ္အုပ္လုိက္ေပမဲ့က်မကုိပြတ္တို္က္မိသြားတယ္- က်မလဲသြားျပီးပလက္ေဖါင္းနွဲ႔ေခါင္းေစာင့္မိသြားတယ္၊
 xxxxx xxxxx xxxxxx xxxxx
 မသႀကၤန္ ” အမေလး ” ဟုေအာ္ျပီးလန္႔နို္ူးလာသည္ေမာေနသည္
 ဆရာ၀န္ ” ေတာ္ျပီ-ေတာ္ျပီ-မ၀တ္မွဳံ-ေရာ့ေရေသာက္လုိက္” ဆရာ၀န္ကအားလုံးဘက္သုိ႔လွဲ႔ျပီးေျပာလုိက္သည္၊ ဆရာ၀န္ ”ေနာက္တစ္ႀကိမ္-နွစ္ႀကိမ္ေလာက္ေလ့က်င့္လုိက္ရင္သူတေျဖးေျဖး သတိရလာပါလိမ့္မယ္-က်ြန္ေတာ္အႀကံေပးခ်င္တာကေတာ့သူသြားတတ္လာ တက္တဲ့ေနရာေလးေတြကိုေခၚသြားျပိးသူေနခဲ့ထုိင္ခဲ့တဲ့သ႔ူသုံးေဆာင္ပစၥည္းေလးေတြကုိျပန္ျမင္လာရင္ တေျဖးေျဖးသတိရနို္င္ပါလိမ့္မယ္ ”
 ကုိစုိးနိုင္ ”ဟုတ္ကဲ႕ေဒါက္တာသိပ္ေကာင္းတဲ့အႀကံဘဲက်ေတာ္စီစဥ္လိုိက္ ပါမယ္၀ိတ္မွုံဳလဲကိုယ္တို႔နဲ႔လုိက္ခဲ့ေလ”
 မျမသက္ ”ဟုတ္သားဘဲ၀တ္မွဳံမမျမနဲ႔လုိက္ခဲ့ေပါ့၀တ္မွဳံအလုပ္-လုပ္ခဲ့တဲ့ဆုိင္ ကိုေလ
” မသႀကၤန္ ” က်မ-ကဘယ္ကိုလုိက္ရမွာလဲ-ဟင့္အင္းမလိုက္နိုင္ပါဘူး ”
 ကိုမိုးေ၀ ” လုိက္သြားလုိက္ေလ-မသႀကၤန္
 ” မသႀကၤန္က ကိုမိုးေ၀ကိုမ်က္ေစာင္းထုိးလုိက္ျပန္သည္
 မသႀကၤန္ ” အင္းလုိက္သြားမယ္အားႀကိီး ” ဟုေျပာျပီးေအာက္သို႔ေစာင့္ႀကီးေအာင့္ႀကီးနွင့္ဆင္းသြားသည္ ကိုမိုးေ၀နွင့္ကိုစိုးနို္င္မျမသက္တို႔ကဆရာ၀န္ကိုနွဳတ္ဆက္ျပီးထြက္လာခဲ့ႀကသည္
xxxxx xxxxx xxxxx xxxxx xxxxx xxxxx
အခန္း ( ၁၉ )
 ေအာက္တြင္တစ္ေယာက္မသႀကၤန္တေယာက္ကိုမိုးေ၀ကားထဲ၀င္ထိုင္ေနသည္၊ ကုိစုိးနို္င္နွင့္မျမသက္တို႔ဆင္းလာႀကသည္၊မသႀကၤန္ကမသိသလိုေနသည္ ၊ ကိုမိုးေ၀ဆင္းလာေတာ့မသႀကၤန္ကကိုမိုးေ၀ကိုအမိန္႔ေပးသလိုေျပာလုိက္သည္.
 မသႀကၤန္ ”ကိုမိုးေ၀တက္ေလေမာင္းေတာ့ေလဘာလုပ္ေနတာလဲ ” ကိုမိုးေ၀ကမျမသက္နွင့္ကုိစုိးနို္င္တို႔ကုိေက်နပ္ေအာင္ေျပာဆိုနွဳတ္ဆက္လုိက္ ေနသည္၊ကိုိုမိုးေ၀ကားေပၚတက္ျပိးေမာင္းထြက္လာသည္
 မသႀကၤန္ ” အကိုမသႀက္န္ကိုတကယ္ျပန္လိုက္သြားေစခ်င္သလား-ဟင္ ”
 ကိုမိုးေ၀ ”မသႀကၤန္အတိ္တ္ကုိျပန္သတိရသြားျပီလား”
မသႀကၤန္ ” ဟင့္အင္း-ျပန္သတိမရပါဘူး-ဘာျဖစ္လုိ႔လဲ ”
 ကိုမိုးေ၀ ”ေအာ္ဘာမွမဟုတ္ပါဘူး-ခုဏဆရာကိုေျပာျပေနတာျပန္သတိရလုိ႔ လားလုိ႔ပါ’’ မသႀကၤန္ ’ဟင့္အင္း-မသိဘူး” ကိုမိုးေ၀ေမာင္းလာေသာကားကေလးသည္အေဆာင္ေရွ႔သို႔ေရာက္လာသည္၊
 စကားစျပတ္သြားသည္၊ မသႀကၤန္နွင့္ကိုမိုးေ၀တုိ႔ကားေပၚမွဆင္းျပီးအခန္းေပၚတက္သြားႀကသည္ ၊
 xxxxx xxxxx xxxxx xxxxx
အခန္း ( ၂၀ )
ျမကန္သာ စားေသာက္ဆုိင္ ကိုစုိးနိုင္ ဆိုင္ထဲသို႔၀င္လာျပီးမျမသက္ထံေလ်ွာက္သြားသည္ ၊
မျမသက္ ”ဟဲ့စိုးနိုင္ေစာေစာဆီးဆီးဘာကိစၥရွိလုိ႔လဲ ”
 ကိုစုိးနို္င္ ” မမျမနဲ႔တုိင္ပင္စရာရွိလုိ႔ပါ”
မျမသက္ ”ဘာမ်ားလဲဟဲ႔”
ကိုစိုးနို္င္ ”ဟိုတေန႔ကဆရာ၀န္ကေျပာလုိက္တယ္မဟုတ္လားသူ႔ကုိသူ သြားတက္လာတက္တဲ့ေနရာေလးေတြေခၚသြားမယ္သူျမင္ေနက် သုံးေနက်ပစၥည္းေလးေတြေတြ႔ေနရင္သူသတိျပန္ရလာနုိင္တယ္ဆိုတာေလ
” မျမသက္ ”ေအးေလအခုသူကတို႔နဲ႔မွမလိုက္တာ”
ကိုစိုးနို္င္ ”အဲဒါေႀကာင့္ေျပာတာေပါ့သူ႔ကိုအရင္သူနဲ႔က်ေနာ္နဲ႔စေတြ႔ခဲ့တ့ဲ ေမာင္းမကန္ကမ္းေျခကိုေခၚသြားရင္ေကာင္းမလားလုိ႔ေျပာတာ” သူကေမာင္းမကန္ကမ္းေျခစားေသာက္ဆိုင္မွာလုပ္ခဲ့တာဆိုေတာ့ သူအားလုံးကိုျပန္ေတြ႔နိုင္တယ္ ” မျမသက္ ”ေအး-ေအး-နင့္အႀကံေကာင္းတယ္ငါအခုဘဲကိုမိုးေ၀ကိုဖုံးဆက္ ျပီေျပာလုိက္မယ္” ကိုစုိးနို္င္ ”အုိေက-မျမသက္ကဒါေႀကာင့္အားကိုးရတာ”
 မျမသက္ ”ေအာင္မယ္နင့့္ကိုကူညီတာမဟုတ္ဘူးငါ့သူငယ္ခ်င္းကိုငါျပန္ေခၚ ခ်င္လုိ႔ဟဲ့” မျမသက္ဖုံးခြက္ကိုမျပီးဖုံးဆက္လိုက္သည္ ၊
အခန္း ( ၂၁ )
 ကိုမိုးေဝအိမ္တြင္စႏၵယားတီးေနသည္၊အသံညႇိေနသည္ ခ်စ္ဧည့္သည္သီခ်င္းကိုတိိီးခတ္ရင္းသီဆုိေနသည္ ခ်စ္ဧည့္သည္ ရင္မွာ ၀င္ေရာက္ခဲ့တဲ့ ခ်စ္ဧည့္သည္ေမာင့္အသက္ကေလးရယ္ ျပန္ကာထြက္သြားေတာ့ကုိယ္ရဲ႔ဘယ္လုိရွိမယ္--အုိကြယ္ေမွ်ာ္မွန္းလုိ႔သာ လြမ္းေနရတယ္၊


မသႀကၤန္ကအိမ္ထဲတြင္အလုပ္-လုပ္ေနရင္းသီခ်င္းကိုနားေထာင္ေနသည္၊ သီခ်င္းဆုံးသြားေသာအခါတယ္လီဖုံးသံျမည္လာသည္
ကိုမိုးေ၀းထျပိးတယ္လီဖုံးကိုင္လုိက္သည္ ကိုမိုးေ၀ ”ဟဲလုိ-က်ြန္ေနာ္မိုးေ၀ပါ
” မျမသက္ ”ကိုမိုးေ၀လား-က်မပါမျမသက္ပါ
” ကိုမိုးေ၀ ”ဟုတ္ကဲ့ေျပာပါမမျမ”
မျမသက္ ” ကိုမိုေ၀းသႀကၤန္တက္ေနက်ရင္က်မတုိ႔ေမာင္းမကန္ကို သြားမလုိ႔အဲဒါမသႀကၤန္နဲ႔ကိုမိုးေ၀တုိ႔ကိုဘိတ္တာပါ ”
ကိုမိုးေ၀ ”ရပါတယ္ျဖစ္ပါတယ္က်ြန္ေတာ္မသႀကၤန္ကိုေမးလုိက္အုံးမယ္ ”
မျမသက္ ”ကိုမိုးေ၀နွစ္ေယာက္စလုံးလိုက္ျဖစ္ေအာင္လုိက္ရမယ္ ေနာ္ဒါဘဲ’’
 ကုိမိုးေ၀ ”ဟုတ္ကဲ့ပါမမျမက်ေနာ္ေတာ္စီစဥ္လုိက္ပါမယ္”
မျမသက္  ”အုိေက-ေက်းဇူးဘဲကိုမုိးေ၀-စိတ္ခ်မယ္ေနာ္’’
 ကိုမိုးေ၀က ဖုံးခ်ျပီးမသႀကၤန္အနားသို႔ေလ်ာက္သြားသည္
ကုိမိုးေ၀ ” ဟုတ္ကဲ့ပါမမျမစိတ္ခ်ပါ”
ကိုမိုးေ၀ ” မသႀကၤန္ အခုနမမျမဖုံးဆက္တယ္သႀကၤန္အတက္ေနက်ရင္ ေမာင္းမကန္ကိုသြားႀကမယ္တဲ့အဲဒါမသႀကၤန္ကိုလဲေခၚခဲ့ပါတဲ့”
 မသႀကၤန္ ” ေမာင္းမကန္-ဟုတ္လား-ဒီနာမယ္ႀကားဘူးသလုိဘဲ ဟင္-မလုိက္ခ်င္ပါဘူး ”
 ကိုိုမိုးေ၀ ”ေအာ္-နာမယ္ႀကားဘူးတယ္ဆိုျပိးလုိက္မယ္မ်ားေျပာမလားလုိ႔ ဘာျဖစ္လုိ႔လဲမသႀကၤန္ရဲ႔လုိက္ခဲ့ပါမမျမကကိုတို႔ကိုခင္လုိ႔ ေခၚတာမလုိက္ဘူးလုိ႔ ျငင္းလုိက္ရင္အားနာစရာႀကီး ”
မသႀကၤန္ ”ဘာမွမျဖစ္ပါဘူးမသႀကၤန္အကိုနဲ႔ဘဲေနခ်င္လို႔ပါ
 ” ကိုမိုးေ၀ ”ေအာ္-အိမ္ထဲမွာခ်ည္းဘဲဆိုေတာ့ပ်င္းစရာႀကီးအခုလုိပင္လယ္ ကမ္းေျခေလးဘာေလးဆိုေတာ့စိတ္လဲအေျပာင္းအလဲျဖစ္သြားတာေပါ့ ”
မသႀကၤန္ ” ေကာင္းျပိေလလုိက္မယ္-လုိက္မယ္ ”
 ကိုမိုးေ၀ ” ဒါမွအကုိ႔မသႀက္န္ကြ”

 ကိုမိုးေ၀ကမသႀကၤန္ကိုေပြ႔ဖက္ျပီးနမ္းမလို ႔လုပ္သည္၊မသႀကၤန္ကလက္နင့္ ကာျပီး မသႀကၤန္ ” ဟိုး-ဆရာဟိုး-ေျဖးေျဖး ”
 ေမာင္ေခၚရာလုိက္ခဲ့့ေတာ့ ကြဲ ့ေရွြျမိဳသူေလးရယ္------ေမာင္ေခၚရာလုိက္ခဲ့ေတာ့ မယ္ယုံေတာ့ ေမာင္ႀကိးရယ္-ဆယ္ကမၻာဆုံးသက္တုိင္ကြယ-- ရုိးေျမက်ေအာင္ ဘဲကြယ္အျမဲေမာင္ကိုခင္ပါမယ္---
 ေမာင္ႀကီးေခၚရာသိီခ်င္း

 
xxxxx xxxxx xxxxx xxxxx xxxxxx

No comments:

Post a Comment