မိုးကုတ္၀ိပႆနာရႈနည္း အပိုင္း (၁)

မိုးကုတ္၀ိပႆနာရႈနည္း အပိုင္း (၁)
(၁) အာနာပါနေပးပံု
မိုးကုတ္ဆရာေတာ္ဘုရားၾကီးသည္ အားထုတ္စေယာဂီသစ္မ်ားကို အာနာပါနရႈ၍ သမာဓိထူေထာင္ခိုင္းသည္။ ("ဒီေရာက္လာတဲ့ အလုပ္ေတာင္းတဲ့၊ အလုပ္လုပ္တဲ့ ဒကာ ဒကာမေတြ တစ္ရက္ဆိုလို႕ရွိရင္ ဘုန္းၾကီးကအလုပ္ကို မေပးေသးဘူး.. သမာဓိဖမ္းပါဦးလို႕ ေျပာလိုက္တယ္.." {ဘာေၾကာင့္မဂ္မရပါလိမ့္ သမာဓိမရွိလို႕ စာအုပ္ၾကီး-၂၈/ စာအုပ္ေသး -၁၀၀ မွ-} အာနပါနထူေထာင္ခိုင္းပံုမွာ ႏွာသီးဖ်ားတြင္ စိတ္ထားျပီး ေလထြက္တာသိ ေလ၀င္တာသိေအာင္ လုပ္ရပါမည္..ဆယ္မိနစ္၊ ဆယ့္ငါးမိနစ္၊ နာရီ၀က္တိုင္တိုင္ စသည္ျဖင့္ "ထြက္ေလ ၀င္ေလ" ကိုထြက္တိုင္းသိ ၀င္တိုင္းသိေအာင္ သတိထား ၀ီရိယစိုက္၍ ေစာင့္သိေပးရပါမည္။ ျဖစ္ပ်က္ျမင္ျပီးေသာ္လည္း သမာဓိ အားမေကာင္းေသးေသာ ေယာဂီမ်ားလည္း တရားစတင္ ရႈမွတ္တိုင္း မိနစ္အနည္းငယ္ (သို႕) လိုအပ္သေလာက္ အာနာပါနရႈ၍ သမာဓိထူေထာင္သင့္ပါသည္။
(၂) ဒိ႒ိျဖဳတ္ေပးပံု
မိုးကုတ္ဆရာေတာ္ ဘုရားၾကီးသည္ ေယာဂီမ်ား ခႏၶာဥာဏ္ေရာက္ တရားအားမထုတ္ခင္ အျမင္မွား ဒိ႒ိသံုးမ်ဳိးကို အသိဥာဏ္ျဖင့္ ကြာေအာင္ ဒိ႒ိျဖဳတ္ေပး ေတာ္မူပါသည္။ ဤအခ်က္သည္ မိုးကုတ္၀ိပႆနာ၏ ထူးျခားမႈ တရပ္ျဖစ္ပါသည္။ ဆရာေတာ္ဘုရားၾကီးသည္ ၀ိပႆနာတရား အားထုတ္ခ်င္လာေအာင္၊ အားထုတ္ရာတြင္လဲ ၾကိဳးစားအားထုတ္ လာေအာင္ သံေ၀ဂ ရဖြယ္တရားမ်ားကို ပိုင္ႏိုင္စြာ ေဟာၾကား ဆံုးမေတာ္မူျပီးေနာက္ ဒိ႒ိျဖဳတ္တရားမ်ားကို ေဟာၾကားေတာ္မူပါသည္။ ဒိ႒ိျဖဳတ္ တရားမ်ား ေဟာၾကားရာတြင္ ေဟာတရားမ်ားအျပင္ ပဋိစၥသမုပၸါဒ္ ေဒသနာစဥ္ကို ဆရာေတာ္ဘုရားၾကီး ကိုယ္ေတာ္တိုင္ တီထြင္ေရးဆြဲေတာ္မူေသာ ပဋိစၥသမုပၸါဒ္စက္၀ိုင္း ေဒသနာပံုစံျဖင့္ ေဟာၾကား ျပသေတာ္မူပါသည္။ ဒိ႒ိျဖဳတ္တရား၏ အဓိက အႏွစ္ခ်ဳပ္မွာ ပုဂၢိဳလ္သတၱ၀ါမရွိဘဲ ဓမၼသေဘာသာရွိေၾကာင္း ထိုဓမၼသေဘာမ်ားသည္လဲ ခိုင္ျမဲမေနဘဲ ျဖစ္ျပီးပ်က္ေနေၾကာင္း၊ မခိုင္ျမဲေသာ္လည္း အေၾကာင္းအက်ဳိးမဆက္ပဲ အစေပ်ာက္ျပတ္စဲ သြားျခင္းမ်ဳိး မဟုတ္ေၾကာင္း သိရွိေစရန္ ျဖစ္ပါသည္။ ေယာဂီမ်ားသည္ ခႏၶာဥာဏ္ေရာက္ တရားအားမထုတ္မွီ ဒိ႒ိကိုအသိဥာဏ္ျဖင့္ ကြာေအာင္ ဒိ႒ိျဖဳတ္တရား၊ ပဋိစၥသမုပၸါဒ္တရားမ်ားကို ေၾကေၾကလည္လည္ရွိေအာင္ နာၾကားသင္ယူထားၾကရပါမည္။
မိုးကုတ္ဆရာေတာ္ဘုးရားၾကီးက (၁) သတိပ႒ာန္၊ (၂) သတိပ႒ာန ဘာ၀နာ၊ (၃) သတိပ႒ာန အက်င့္လမ္းဆံုး ဟူ၍ ေဟာၾကားဆံုးမေတာ္မူေသာ ၀ိပႆနာက်င့္စဥ္ (၃၀၊၈၊၆၁) တရားေတာ္ႏွင့္အညီ ဤစာတမ္း၌ အဆင့္ဆင့္ ေရးသားတင္ျပ သြားပါမည္။
(၃) စိတၱာႏုပႆနာရႈပြားပံု
သတိပ႒ာန္
"စိတ္ေတြေပၚတိုင္း သိတာ သတိပ႒ာန္" ဟု ေဟာၾကားခ်က္ႏွင့္အညီ ေယာဂီတို႕သ႑ာန္၌ ေပၚႏိုင္သည့္ စိတ္အမ်ဳိးအစား(၁၃)မ်ဳိးမွာ-
(၁) ျမင္စိတ္၊
(၂) ၾကားစိတ္၊
(၃) နံစိတ္(အနံ႔ရစိတ္)၊
(၄) စားစိတ္၊
(၅) ယားနာေကာင္းစိတ္(ကိုယ္စိတ္)၊
(၆) ေလာဘစိတ္(လိုခ်င္စိတ္၊ ရခ်င္စိတ္၊ စားခ်င္စိတ္....စသည္..)၊
(၇) ေဒါသစိတ္(မေက်နပ္စိတ္၊ အလိုမက်စိတ္၊ ပ်င္းစိတ္......စသည္..)၊
(၈) ေမာဟစိတ္(ေတြေ၀စိတ္၊ ငိုက္မ်ဥ္းစိတ္၊ သံသယစိတ္....စသည္...)၊
(၉) အေလာဘစိတ္ (ေပးကမ္းလွဴဒါန္းလိုစိတ္၊ ကုသိုလ္ေကာင္းမႈျပဳလိုစိတ္......စသည္...)၊
(၁၀) အေဒါသစိတ္ (သနားစိတ္၊ သူတပါးေကာင္းက်ဳိးလိုလားစိတ္...စသည္..)၊
(၁၁) ေတြးေတာၾကံစည္စိတ္ (ေရာက္တတ္ရာရာ ၾကံစည္စိတ္....)၊
(၁၂) ေလကိုရႈသြင္းစိတ္၊
(၁၃) ေလကိုရိႈက္ထုတ္လိုစိတ္။
အထက္ပါ စိတ္(၁၃)မ်ဳိး မိမိသ႑ာန္၌ ေပၚေနသည္ကို ေပၚတိုင္းေပၚတိုင္း သိေအာင္လုပ္ရပါမည္။ အဆင္းတခုခုျမင္တိုင္း ျမင္စိတ္ေပၚသည္ဟု သိရပါမည္။ အသံတခုၾကားလွ်င္ ၾကားစိတ္ေပၚသည္ဟု သိေပးရမည္။ အနံ႔တခုခုရတိုင္းလဲ အနံ႔ရစိတ္ စိတ္ေပၚသည္(သို႕) နံစိတ္ေပၚသည္ဟု သိေပးရမည္။ လွ်ာေပၚတြင္ အရသာတခုခု စားတိုင္းစားတိုင္း စားစိတ္ေပၚေနသည္ဟု သိရပါမည္။ ကိုယ္ေပၚတြင္ ယားျခင္း၊ နာျခင္း၊ ပူျခင္းစသည္ျဖင့္ ဘာပဲေပၚေပၚ ကိုယ္စိတ္ေပၚသည္ဟု သိေပးရမည္။ မေနာဒြါရတြင္လဲ လိုခ်င္ရခ်င္စိတ္ေပၚလွ်င္ ေလာဘစိတ္ (သို႔) လိုခ်င္စိတ္ေပၚသည္ဟု သိရပါမည္။ ကိုယ့္သ႑ာန္ ေပၚသည့္စိတ္ကို ကိုယ္သိႏိုင္သလိုသာ သိႏိုင္ပါသည္။ ပါဠိအမည္ျဖင့္ မွန္ကန္စြာသိႏိုင္ဖို႕ အေရးမၾကီးပါ။ ေပးခ်င္လွ်င္ ေပးခ်င္စိတ္ ေပၚသည္ဟု မေက်နပ္လွ်င္ မေက်နပ္စိတ္ေပၚသည္ဟု အသိလိုက္ေပးယံုသာ။ အိပ္ခ်င္လွ်င္လဲ အိပ္ခ်င္စိတ္ေပၚသည္ဟု သိေပးရမည္။ (အျခားစိတ္မ်ားကိုလဲ ဤနည္းတူ သိၾကရပါမည္။) ေယာဂီပုဂၢိဳလ္သည္ မိမိသ႑ာန္၌ ေပၚလာေသာစိတ္မ်ားကို ေပၚတိုင္းေပၚတိုင္း လိုက္လိုက္သိေပးေနျခင္းသည္ သတိပ႒ာန္ပြားမ်ား က်င့္ၾကံရာေရာက္သလို မိမိသ႑ာနရွိ ခႏၶာငါးပါးထဲမွ ၀ိညာဏကၡႏၶာကို ရွာေဖြေတြ႔ရွိျခင္း ျဖစ္ပါသည္။ ထိုခႏၶာသည္ ပရမတ္ခႏၶာအစစ္ပင္ ျဖစ္ပါသည္။ ထိုခႏၶာသည္ လံုးရပ္သ႑ာန္၊ ပံုဟန္၊ နိမိတ္မရွိပါ။ သိမႈသေဘာသာလွ်င္ ရွိပါသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ဆရာေတာ္ဘုရားၾကီးက "ေခြးမေဟာင္တဲ့ ခႏၶာကို ၀ိပႆနာ ရႈရမယ္" ဟုဆံုးမေတာ္မူပါသည္။ ဤသတိပ႒ာန္အဆင့္ ပြားမ်ားမႈကို ပိုင္ႏိုင္လာေသာ ေယာဂီသည္ ၀ိပႆနာရႈစရာ အရႈခံခႏၶာကို ရွာေတြ႔လာျပီး ဟု ဆိုႏိုင္သကဲ့သို႕ ငါျမင္တယ္၊ ငါၾကားတယ္၊ ငါေတြးတယ္ စေသာငါထင္မႈ သကၠာယဒိ႒ိကိုလဲ ပြားမ်ားမႈျဖင့္ ျဖဳတ္ရာေရာက္ေနပါသည္။
(Credit to new.mogokdhamma.com)